In april 2019 kwam een fantasyboek van Nederlandstalige bodem uit: De Zwendelprins. Er kwamen al meteen heel veel lovende reacties op dit boek en ook ik was meteen geïntrigeerd. Maar ja, zoals het altijd gaat bij mij, verloopt er enige tijd over voordat ik daadwerkelijk het boek lees.
(meer…)
Toen De ijzige verloofde in mei uitkwam kon ik er niet langs kijken: iedereen had het over dit boek. Mijn interesse was meteen gewekt, zeker omdat iedereen lovend was (al werd dat na verloop van tijd wat minder). Ik wist dat ik dit boek sowieso wou en zou lezen, maar ik hield de boot wat af. Er gingen namelijk nog 3 delen verschijnen waarop het iedere keer wachten zou worden en ik twijfelde of ik niet zou wachten tot de volledige reeks vertaald was. Uiteindelijk hakte ik de knoop door en besloot het er maar op te wagen: als ik het goed ging vinden dan moest ik maar pijn lijden en geduld uitoefenen. Als het boek mij tegenviel was de kous af en zou ik de reeks niet verder zetten. Dus… wat vond ik ervan?
(meer…)
Toen bekend werd gemaakt dat Het negende huis van Leigh Bardugo zou worden gepubliceerd in het Nederlands was ik enorm enthousiast. Ik heb namelijk de Grisha-reeks verslonden en had dan ook hoge verwachtingen voor Bardugo’s nieuwe boek. Het negende huis is haar eerste volwassen boek, dus ik wist dat het iets helemaal anders ging zijn. Gelukkig heeft Het negende huis haar verwachtingen voltrokken/waargemaakt!
(meer…)
Bijna echt is een boek dat mij in eerste instantie niet aansprak. Maar na alle positieve reacties op het verhaal was ik toch een tikkeltje nieuwsgierig geworden. Toen ik zag dat het boek beschikbaar was op Kobo Plus leek dit mij de perfecte gelegenheid om het boek een kans te geven. Heeft Bijna echt mij weten te overtuigen?
(meer…)
Het was al jaren geleden dat ik De onverklaarbare logica van mijn leven las en ik vond het een prachtig verhaal. Maar met de tijd vervagen herinneringen en enkele maanden geleden besefte ik dat ik mij niets meer van het verhaal kon herinneren en dat het dringend tijd was dat ik nog eens in het boek dook. En zo geschiedde…
(meer…)
Darkdawn is het slotdeel uit de Nimmernacht trilogie. Met Darkdawn heb ik de Nimmernacht serie afgesloten. Wat een wilde rit was het! Het eerste deel was spectaculair, het tweede deel viel me een beetje tegen en met dit slotdeel scheerde het verhaal weer hoge toppen! Helaas is dit derde deel niet vertaald en zijn er ook niet direct plannen om het te vertalen (iets met tegenvallende verkoopcijfers), dus heb ik het in het Engels moeten lezen. Maar dat drukte de pret niet!
(meer…)
En zo zitten we al aan de review van het derde deel van de Throne of Glass reeks, Heir of Fire. Zoals ik al eerder had aangegeven, heb ik de eerste delen van de reeks aan een recordtempo uitgelezen, maar dit derde boek stak er met kop en staart bovenuit. Veruit mijn favoriet in de reeks!
(meer…)
Toxine is het debuut van Rani De Vadder bij Hamley Books. De opmerkelijk jonge leeftijd van de auteur en het feit dat Toxine goed onthaald werd, wekte mijn interesse op. Ik had dus best hoge verwachtingen, maar helaas zijn die niet ingelost.
(meer…)
Net zoals vele anderen was ik vroeger een enorme Twilight fan. Het iconische liefdesverhaal van Bella en Edward had mij zo hard betoverd dat ik er 15 jaar geleden een beetje geobsedeerd door raakte. Na al die jaren is mijn vlam voor Twilight wat gedoofd, maar mijn jeugdsentiment speelde toch op toen bekend werd gemaakt dat er een nieuw boek ging uitkomen! Bovendien moet het gezegd worden, wat een knappe prestatie om Midnight Sun te vertalen en publiceren op maar 3 maanden tijd!
(meer…)
Ik heb mij voorgenomen om meer boeken van eigen bodem te lezen. Met deze zwoele zomerse temperaturen vond ik het de perfecte gelegenheid om een feelgood te lezen. Op Kobo Plus zag ik Leef, Lach, Loch van Vanessa Gerrits staan en ik had een voorgevoel dat ik het verhaal heel tof zou vinden. Wat bleek? Ik was er weg van!
(meer…)