Jaren geleden heb ik de De naam van de wind gelezen en het is mij sindsdien altijd bijgebleven als een uniek boek. Omdat ik nu veel tijd omhanden heb, besloot ik om nog eens boeken te herlezen. En zo ook De naam van de wind. Ik was benieuwd of ik dit boek nog altijd fenomenaal ging vinden of zou mijn mening na al die jaren veranderen?
(meer…)
Sarah J. Maas heeft met Huis van Aarde & Bloed het eerste deel van een nieuwe reeks op de wereld losgelaten. Aangezien de andere reeksen van Maas hoog op ons lijstje van favoriete boekenreeksen staan, konden wij niet wachten om ons helemaal te verdiepen in haar nieuwe wereld.
(meer…)
Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik een zwak heb voor prachtige edities van boeken. Dus toen ik hoorde dat De Wrede Prins ging uitkomen in een prachtige uitvoering was ik helemaal buiten zinnen. Dat enthousiasme werd echter vlug getemperd toen ik eenmaal begon met lezen. Het verhaal van Jude in de elfenwereld stond mij allesbehalve aan en met grote frustraties (en veel rollende ogen) las ik dit boek uit.
(meer…)
Een beetje verdrietig begon ik aan het slotdeel van de Schemering-trilogie: De kleuren van licht. Dit boek luidde het einde aan van de avonturen van Kell en Lila en daar was ik nog niet helemaal klaar voor. Gelukkig was de Kleuren van Licht een meer dan waardig slotdeel waar ik ontzettend hard van heb genoten.
(meer…)
Enkele maanden geleden heb ik De Ravenjongens op de kop kunnen tikken in een tweedehands boekenwinkel. Ik was al bekend met Maggie Stiefvater door de Huiver-reeks die ik heel tof vond tijdens mijn Twilight periode. Ik had wel eens opgevangen dat de De Ravenjongens wel tof zijn, dus dit leek mij de uitgelezen kans om het boek een kans te geven.
(meer…)
Ik was niet heel onder de indruk geraakt van het eerste deel uit de Three Dark Crown reeks, maar toch voldoende geïntrigeerd geraakt om in het tweede deel te beginnen. Vol goede moed begon ik aan Duistere Troon, maar die moed zonk mij toch snel in de schoenen. Dit boek kon mij allerminst bekoren wegens verschillende redenen…
(meer…)
Ik had eerlijk gezegd niet de bedoeling om You nog voor mijn vakantie te kijken. Ik was namelijk nog bezig met seizoen 3 van The Handmaid’s Tale. Maar ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en begon met één aflevering. En ja, de rest kun je wel raden, want het bleef niet bij één aflevering. Let op: spoilers van seizoen 1!
(meer…)
Zoals ik al in mijn review voor het eerste deel van de Throne of Glass-reeks aangaf, kon ik niet wachten om de volgende boeken te lezen. Op amper 2 weken tijd heb ik delen 2 tot 5 dan ook aan een recordtempo verwerkt, iets wat niet al te vaak voorkomt in mijn geval. Ik kon de boeken gewoon niet neerleggen en nam ze overal mee naartoe zodat ik op ieder mogelijk moment me verder kon verdiepen in de wereld van Sarah J. Maas.
(meer…)
Met The Witcher heeft Netflix nog eens een fantasy reeks op ons losgelaten. Ik ben altijd wel te vinden voor een epische fantasy serie en deze zag er veelbelovend uit. Eenmaal ik begon te kijken, kon ik niet meer stoppen. Ik kon deze serie enorm smaken, alhoewel ik het ook enorm verwarrend vond.
(meer…)
Nadat ik de A Court Of Thorns And Roses-reeks voor de eerste keer gelezen had, stond het wel al vast dat ik me ooit nog aan de Throne of Glass-reeks zou wagen. Ik kon me helemaal vinden in de schrijfstijl van Sarah J. Maas en aangezien Throne of Glass redelijk wat elementen gemeenschappelijk heeft met ACOTAR, kwam de reeks op mijn TBR terecht. Op een mistige ochtend zat ik dan ook aan mijn bureau ACOTAR te herlezen, waarop een van mijn collega’s naar me toe kwam en zei, “Als je die goed vindt, dan is Throne of Glass helemaal iets voor jou. Ik zal ze meenemen, je zal wel zien!”. En zo geschiedde…
(meer…)