Met The Witcher heeft Netflix nog eens een fantasy reeks op ons losgelaten. Ik ben altijd wel te vinden voor een epische fantasy serie en deze zag er veelbelovend uit. Eenmaal ik begon te kijken, kon ik niet meer stoppen. Ik kon deze serie enorm smaken, alhoewel ik het ook enorm verwarrend vond.
(meer…)
Nadat ik de A Court Of Thorns And Roses-reeks voor de eerste keer gelezen had, stond het wel al vast dat ik me ooit nog aan de Throne of Glass-reeks zou wagen. Ik kon me helemaal vinden in de schrijfstijl van Sarah J. Maas en aangezien Throne of Glass redelijk wat elementen gemeenschappelijk heeft met ACOTAR, kwam de reeks op mijn TBR terecht. Op een mistige ochtend zat ik dan ook aan mijn bureau ACOTAR te herlezen, waarop een van mijn collega’s naar me toe kwam en zei, “Als je die goed vindt, dan is Throne of Glass helemaal iets voor jou. Ik zal ze meenemen, je zal wel zien!”. En zo geschiedde…
(meer…)
De Kleuren van Magie was mijn eerste kennismaking met V.E. Schwab. En wat voor ééntje! Ik heb De kleuren van Magie helemaal verslonden en na het lezen vervloekte ik mijzelf dat ik zolang heb gewacht om het boek te lezen. Dus natuurlijk heb ik mij dan ook meteen het tweede deel aangeschaft. Kon De kleuren van schaduw tippen aan het eerste deel?
(meer…)
Het Schaduwjaar wordt bestempeld als dé hype van 2019. Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en wou zelf weten of dit boek de hype waard is. Het concept van het verhaal klonk mij heel interessant in de oren. Meisjes van zestien worden een jaar verbannen om hun ‘magie’ kwijt te raken omdat ze anders zogezegd een gevaar vormen voor de maatschappij. Ik ga al meteen met de deur in huis vallen: ik vond dit boek maar niets.
(meer…)
Eigenlijk stond Koninginnen al sinds zijn release in het Nederlands op mijn TBR. Het concept van 3 zussen die elkaar moet doden om de kroon te bemachtigen, klonk mij interessant (en wreed) in de oren. Maar ja, ik ben een uitsteller in hart en nieren en het heeft dus tot nu geduurd eer ik het boek uitlas. Wat vond ik van dit boek?
(meer…)
Finale is het langverwachte slotdeel van de Caraval-serie. De vorige boeken, Caraval en Meester Legende, waren echt meesterlijke boeken waarin Garber een unieke en magische wereld heeft gecreëerd. Dus toen Finale eindelijk in het Nederlands uitkwam, was ik dan ook enthousiast. Met hooggespannen verwachtingen begon ik aan Finale, razend benieuwd hoe het verhaal verder zou gaan met de zusjes Scarlett en Tella.
(meer…)
Een tijdje geleden organiseerde Merel De Keyzer een wedstrijd op instagram waarbij ze twee boeken weggaf. En ik had gewonnen! Ik ontving Nocturne en haar boek Over wezenloze zielen. En zo geschiedde dat ik haar boek las… en helemaal omver werd geblazen!
(meer…)
In het verleden heb ik al eens kennis gemaakt met de schrijfkunsten van Nicola Yoon door haar debuut Everything, Everything te lezen. Al bij al was Everything, Everything niet hetgeen wat ik ervan verwachtte. Met De zon is ook een ster wou ik Yoon nog wel eens kans geven. Ondanks de maatschappelijke theme’s die Yoon aankaart, heb ik het gevoel dat er meer uit dit boek gehaald kon worden.
(meer…)
Superheldenfilms vallen bij ons thuis altijd wel in de smaak, maar bij Joker had ik in eerste instantie wat twijfels. Mijn vriend was na de eerste teaser al helemaal verkocht, maar om een of andere reden konden de teasers en trailers me niet onmiddellijk overtuigen. Met lichte tegenzin vertrok ik dan ook naar de cinema, maar wow, was dat even misplaatst!
(meer…)
Afgelopen zomer was ik helemaal omver geblazen door het unieke verhaal van Zonderling. Het was echter vol spanning wachten op het vervolg Muze! Mijn geduld werd beloond en Muze wist mij nog meer te raken dan Zonderling. Laini Taylor heeft zichzelf helemaal overtroffen en ik vertel je waarom.
(meer…)