In april 2019 kwam een fantasyboek van Nederlandstalige bodem uit: De Zwendelprins. Er kwamen al meteen heel veel lovende reacties op dit boek en ook ik was meteen geïntrigeerd. Maar ja, zoals het altijd gaat bij mij, verloopt er enige tijd over voordat ik daadwerkelijk het boek lees. 

De zeventienjarige Simran is een keukenhulpje in het paleis van de maharadja. Door haar onbedwingbare nieuwsgierigheid is ze op de hoogte van alle smeuïge verhalen en roddels die de ronde doen binnen de muren van het paleis. Maar door één verhaal is ze in de ban: de mysterieuze verdwijning van de kroonprins twintig jaar geleden. Een prins uit Fengart beweert dat hij de kroonprins kan terugvinden. Wanneer Simran op een avond de prins uit Fengart tegen het lijf loopt, krijgt ze de kans om de buitenwereld te ontdekken. Maar is deze prins wel te vertrouwen? 

Allereerst, de cover van de Zwendelprins is een pareltje! De kleuren en details trekken de aandacht en passen helemaal bij het verhaal en de setting. Ik heb weliswaar het e-book gelezen, dus ik kon de cover niet in persoon bewonderen, maar ik heb genoeg foto’s gezien om te zien dat die cover echt voor te smelten is.

Al vanaf de eerste zin kwam ik terecht in de geurige keuken waar ik van begon te watertanden. Al geuren en kleuren kwamen tot zijn recht door de mooie beschrijvende schrijfstijl. De toon is gezet en ik begin het verhaal met hoge verwachtingen. Meteen duik ik regelrecht in de Oosterse setting die echt prachtig tot zijn recht is gekomen met aandacht voor fijne details waardoor de wereld helemaal tot leven komt.

Helaas merkte ik dat ik na verloop van tijd mijn aandacht niet meer bij het verhaal kon houden ondanks het veelbelovende begin. Ten eerste werd ik noch warm noch koud van Simran: ik kon mij nooit helemaal inleven in haar en als personage deed ze mij gewoonweg niets. Ondanks dat ze gedurende het verhaal een ontwikkeling doormaakt, kon ik mij nooit volledig met haar identificeren en voelde ze vaak vlak aan. Helaas vond ik ook de andere personages niet allemaal even interessant ondanks hun achtergrondverhalen. Wel vond ik de representatie van een doof personage ontzettend knap weergegeven.

Bovendien moet ik ook bekennen dat ik niet helemaal gek was van het plot. Het ging een beetje van her naar der waarin er soms van alles tegelijk in werd gegooid waardoor het plotwat rommelig overkwam. Er mocht wat meer tijd worden genomen voor bepaalde scènes zodat ze wat meer tot hun recht kwamen.

Titel: De Zwendelprins | Auteur: Rima Orie | Uitgeverij: Moon | Genre: fantasy | Pagina’s: 400 | Beoordeling: 3/5

Helaas kon De Zwendelprins de hoge verwachtingen niet waar maken. Te weinig voeling met de personages en een plot dat op en neer ging, maakte dat het verhaal niet bleef hangen. Jammer, want mits de nodige uitwerking en her en der wat finetuning zou ik waarschijnlijk helemaal gek zijn van De Zwendelprins.

Liefs,

Rani

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.