Na De naam van de wind herlezen te hebben, moest ik natuurlijk ook in het tweede deel duiken. De angst van de wijze is echt een briljant verhaal en ik vind het zelfs nog beter dan het eerste boek. Rothfuss heeft een manier met woorden, en weet een verhaal prachtig te laten ontplooien. Kvothe heeft mijn hart echt weten te veroveren. Het is een dikke pil, maar o zo de moeite waard.
(meer…)
Na twee jaren geduldig wachten kwam het langverwachte tweede deel uit de Orïsha Legacy reeks uit: Vrees en Wraak! Bloed en Beenderen vond ik echt een tof boek, dus met deze hoopte ik dat het weer een schot in de roos zou zijn. Helaas vond ik Vrees en Wraak jammerlijk genoeg wat tegenvallen en was ik op het einde van het verhaal erg teleurgesteld.
(meer…)
Nell De Smedt bracht in 2020 haar debuut Circe uit, waarbij grote ogen werden getrokken omwille van het spectaculaire verhaal. Nu twee jaar later brengt ze De vijfpuntige ster uit, een boek vol spanning en gruwelijke scènes. Van Clavis kreeg ik De vijfpuntige ster opgestuurd. Wat vond ik ervan?
(meer…)
Jaren geleden heb ik de De naam van de wind gelezen en het is mij sindsdien altijd bijgebleven als een uniek boek. Omdat ik nu veel tijd omhanden heb, besloot ik om nog eens boeken te herlezen. En zo ook De naam van de wind. Ik was benieuwd of ik dit boek nog altijd fenomenaal ging vinden of zou mijn mening na al die jaren veranderen?
(meer…)
Sarah J. Maas heeft met Huis van Aarde & Bloed het eerste deel van een nieuwe reeks op de wereld losgelaten. Aangezien de andere reeksen van Maas hoog op ons lijstje van favoriete boekenreeksen staan, konden wij niet wachten om ons helemaal te verdiepen in haar nieuwe wereld.
(meer…)
Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik een zwak heb voor prachtige edities van boeken. Dus toen ik hoorde dat De Wrede Prins ging uitkomen in een prachtige uitvoering was ik helemaal buiten zinnen. Dat enthousiasme werd echter vlug getemperd toen ik eenmaal begon met lezen. Het verhaal van Jude in de elfenwereld stond mij allesbehalve aan en met grote frustraties (en veel rollende ogen) las ik dit boek uit.
(meer…)
Een beetje verdrietig begon ik aan het slotdeel van de Schemering-trilogie: De kleuren van licht. Dit boek luidde het einde aan van de avonturen van Kell en Lila en daar was ik nog niet helemaal klaar voor. Gelukkig was de Kleuren van Licht een meer dan waardig slotdeel waar ik ontzettend hard van heb genoten.
(meer…)
Enkele maanden geleden heb ik De Ravenjongens op de kop kunnen tikken in een tweedehands boekenwinkel. Ik was al bekend met Maggie Stiefvater door de Huiver-reeks die ik heel tof vond tijdens mijn Twilight periode. Ik had wel eens opgevangen dat de De Ravenjongens wel tof zijn, dus dit leek mij de uitgelezen kans om het boek een kans te geven.
(meer…)
Ik was niet heel onder de indruk geraakt van het eerste deel uit de Three Dark Crown reeks, maar toch voldoende geïntrigeerd geraakt om in het tweede deel te beginnen. Vol goede moed begon ik aan Duistere Troon, maar die moed zonk mij toch snel in de schoenen. Dit boek kon mij allerminst bekoren wegens verschillende redenen…
(meer…)
Ik had eerlijk gezegd niet de bedoeling om You nog voor mijn vakantie te kijken. Ik was namelijk nog bezig met seizoen 3 van The Handmaid’s Tale. Maar ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en begon met één aflevering. En ja, de rest kun je wel raden, want het bleef niet bij één aflevering. Let op: spoilers van seizoen 1!
(meer…)