Een aantal weken geleden vond de leesclub van Dear Book Nerd Club plaats in Hasselt waarbij De verloren erfgenaam, het tweede deel uit Het Hawthorne-mysterie, werd besproken. Ik had de reeks nog niet gelezen, maar had al veel positieve reacties opgevangen. Met hoge verwachtingen begon ik te lezen in dit hooggeprezen boek.
Avery Grambs en haar halfzus knopen met moeite de eindjes aan elkaar. Wanneer Avery te horen krijgt dat ze een fortuin heeft geërfd van de rijkste man van Texas, Tobias Hawthorne, verandert haar leven plotsklaps. Alleen heeft ze Tobias nog nooit ontmoet en weet niemand, inclusief Avery, waarom zij zijn erfenis krijgt. Er zit echter een addertje onder het gras, om de erfenis in ontvangst te kunnen nemen moet ze een jaar lang wonen in Hawthorne House. Helaas is samenwonen met de onterfde familie die haar liever kwijt is dan rijk, niet zo simpel.
De erfenis is een vlot geschreven verhaal met korte hoofdstukken waardoor je moeiteloos door het verhaal vliegt. Het tempo van het verhaal ligt dan ook ontzettend hoog en de gebeurtenissen stapelen zich moeiteloos op. Als lezer blijf je het hele verhaal lang geïntrigeerd: waarom is Avery gekozen om de erfenis te ontvangen? Tot hier het positieve…
Het hoofdpersonage Avery is best een slim personage, maar over de gehele lijn vond ik haar eigenlijk niet echt een opvallend personage. We lezen het verhaal wel vanuit haar perspectief, maar voor een hoofdpersonage vind ik haar best… dof. De Hawthorne familie daarentegen is een bonte bende: de 4 broers hebben allemaal hun eigen verschillende karakteristieken, alleen had ik graag wat meer karakterontwikkeling gezien. En ook de romance was helaas teleurstellend. De uitwerking liet te wensen over en van chemie tussen de betrokken personages was geen sprake van, het voelde te geforceerd aan.
De erfenis wordt omschreven als een ontzettend mysterieus verhaal. En al klopt dat zeker, persoonlijk had ik meer verwacht van de raadsels en de intriges. Ik had fascinerende raadsels verwacht, maar in realiteit voelde de raadsels en puzzels niet bijster spectaculair aan. Als lezer kon je meedenken met de broers en Avery om ze op te lossen, maar toch had ik het gevoel dat er meer uitgehaald kon worden. Ik had meer het gevoel dat ze her en der in het verhaal gegooid om het een mysterieus tintje te geven maar hielpen niet altijd mee aan het plot.
Titel: De erfenis | Auteur: Jennifer Lyn Barnes| Uitgeverij: Blossom Books | Genre: young adult | Pagina’s: 392 | Beoordeling: 3,5/5
De erfenis is een vermakelijk boek, maar ik had er meer van verwacht na alle positieve reacties. Het boek kon voor mij niet zijn verwachtingen inlossen, het voelde op sommige vlakken wat kinderlijk aan en de uitwerking mocht voor mij wat dieper. Er waren zeker verrassende elementen en het plot kan ik ook niet voorspelbaar noemen. Maar dat maakte helaas niet veel goed, De erfenis was gewoonweg niet het verhaal waar ik op gehoopt had, al was het wel een leuk tussendoortje.
Liefs,
Rani