Een aantal jaar geleden kocht ik tweedehands het boek “A Darker Shade of Magic”. Om een of andere reden kwam ik er maar niet toe dit boek te lezen. Ik kocht het boek in het Engels, omdat er geen Nederlandse vertaling van bestond. Ik lees eigenlijk best graag vertalingen, dus ik was ook heel blij dat enkele maanden geleden “De kleuren van magie” verscheen. Bovendien werd er dan ook nog besloten dat we met Audreys leesclub het boek zouden lezen en dus had ik er geen ontkomen meer aan. De kleuren van magie stond plots helemaal bovenaan mijn TBR!
En oh my, heb ik er geen spijt van dat ik dit boek eindelijk heb uitgelezen! Wat een heerlijke fantasy. Ik dacht trouwens ook dat het YA was, maar toen ik ernaar vroeg in mijn plaatselijke boekhandel bleek het echt bij de fantasy-afdeling te liggen. Nu, ik zeg er graag pro forma bij dat ik het boek uiteindelijk gekregen heb van de uitgeverij als recensie-exemplaar, maar ik had het boek dus sowieso ook zelf gekocht. 😉
Het verhaal komt in het begin wel wat moeilijk op gang. Dat heb je wel vaker met fantasyverhalen: er moet eerst een heel nieuwe wereld opgebouwd worden en het duurt wel even voor je die wereld als lezer ook voor je ziet. Sommige auteurs lossen dat dan op met een landkaart voor- of achteraan het boek. Dat kan mooi artwork zijn, maar dat is eigenlijk niet altijd noodzakelijk.
Zo ook bij De kleuren van magie: in dit boek is er sprake van een wereld die eigenlijk uit vier (!) werelden bestaat: een grijze, een rode, een witte en en zwarte versie. Dat klinkt ontzettend vaag, niet? Dat is dus de reden waarom ik ook een tijdje nodig had voor ik het goed en wel snapte. De kleuren zijn trouwens figuurlijke benamingen, het is niet zo dat alles en iedereen in Rood Londen er ook “echt” rood uitziet. Ook zijn de vier werelden niet als aparte werelden te zien, ze hangen echt aan elkaar vast door middel van een soort virtuele (of noem het “magische”, als je wilt) poort. Uiteindelijk slaagt Schwab er dus wel in om de werelden en hun verbondenheid uit te leggen, maar dat is wel ten koste van een wat trager eerste deel.
De vier werelden verschillen vooral van elkaar in de manier waarop magie (al dan niet) tot uiting komt. Er is ook amper nog contact tussen de verschillende werelden, maar dan verschijnt er plots een gevaarlijk, magisch voorwerp uit de ene wereld in de andere. Hoofdpersonages Kell en Lila Bard beginnen samen een tocht door de verschillende werelden om het voorwerp weer op zijn plaats te krijgen. Dat is uiteraard altijd gemakkelijker gedacht dan gedaan…
Titel: De kleuren van magie | Auteur: V. E. Schwab | Uitgeverij: Boekerij | Genre: fantasy | Pagina’s: 416 | Beoordeling: 4/5
Ik was vooral onder de indruk van de literaire stijl en het mooie woordgebruik. Ik had dus ook niet het gevoel dat ik een YA aan het lezen was (dat is het dus ook niet). Het is niet zo dat 16-jarigen het boek niet zouden kunnen lezen, daar niet van, maar het is minder luchtig dan je bij een YA zou verwachten. Ook complimenten aan de vertaalster: ik vond het oprecht een prachtige vertaling. Mensen die de Engelse versie hebben gelezen, bevestigden me echter dat die verfijnde schrijfstijl ook in het origineel zichtbaar is. Tja, ze hebben allebei dus puik werk geleverd: V.E. Schwab én Inge Pieters. Ik vind het ook heerlijk als een boek me een nieuw, mooi woord leert. En eerlijk gezegd, het was al héél lang geleden dat ik die ervaring nog gehad heb. Een voorbeeld? Verdonkeremanen. Dat is toch prachtig?
De uitgeverij heeft me ook bevestigd dat ze het tweede deel van de Schemering-trilogie zullen vertalen en dat dit al zal uitkomen op 15 juli. Yes! Ik ben superenthousiast en kan niet wachten om De kleuren van schaduw te lezen.
Liefs,
Sigrid
Ik heb hem net uit maar ik vroeg mij af waar je die mooie bladwijzer en kaars hebt gekocht? Ik heb zelf een illumicratekaars van dit boek maar die van jou is zo veel mooier haha! Ik vond het kort samengevat ook echt een fantastisch boek.
Hoi Céline, zowel de bladwijzer als de kaars zaten in een “boekig theepakket” dat ik ooit eens besteld heb bij Bookish Teas, maar ik zie dat die ondertussen niet meer bestaat… Ik heb het even gecheckt en de kaars komt van bij Chapter Twenty-Five, maar ook die webshop is gesloten. De bladwijzer is afkomstig van Till and Dill, die webshop bestaat wel nog steeds, oef. 😉