Ik had Vogelvrij wel eens in de boekhandel gezien en had er ook al goede recensies over gelezen, maar ik had niet de onmiddellijke intentie om het te lezen. Bijna een jaar later, toen ik op een zekere dag aan het rondstruinen was in de Oxfam boekenwinkel, viel mijn oog direct op Vogelvrij (mede dankzij de zachte prijs van 7 euro en de mooie kaft) en heb ik hem meteen aangeschaft. Een boek over magie en mysterieuze personages?! Klinkt als een boek dat mij helemaal kan bekoren! Maar was dat ook daadwerkelijk het geval?
Vogelvrij gaat over de 15-jarige Kellen die afstamt van een machtige magiërsfamilie. Mensen die magie hebben vallen onder de Jan’Tep, en mensen die geen magie hebben zijn Sha’tep: de lagere klasse die voornamelijk als bedienden werken voor de Jan’Tep. Men wordt magiër indien men magie heeft op zijn zestiende en de magiërsproeven tot een goed einde kan volbrengen. En hier stelt zich een groot probleem voor Kellen: hij heeft nooit blijk gehad van magie in tegenstelling tot zijn zusje die een groot talent tentoonstelt van magie. En het laatste wat Kellen wil, is zijn leven slijten als een bediende bij de Sha’Tep…
Titel: Vogelvrij | Auteur: Sebastien de Castell | Uitgeverij: Meis en Maas | Genre: Young Adult | Pagina’s: 382 | Beoordeling: 3,5/5
Helaas moet ik bekennen dat dit boek niet echt mijn ding was. Ik kon echt moeilijk in het verhaal komen, er was een veelvoud aan personages die ik in het begin moeilijk van elkaar kon onderscheiden. Het hoofdpersonage Kellen was het leukste personage van de boek (gelukkig maar!). Omdat hij geen krachten heeft, moet hij andere manieren vinden om zichzelf te bewijzen in een gemeenschap waarop wordt neergekeken op mensen die geen magie bezitten. En hij vindt zijn kracht in zijn intelligentie. Hij is heel vindingrijk als hij in de problemen geraakt. Ook zijn relatie met zijn zusje vond ik mooi. Ondanks dat zijn zusje een van de grootste magiërs gaat worden en hij toch een beetje jaloers is op haar, heeft hij alles over voor zijn zusje. Kellen ontmoet ook Ferius Parfax, een nomade die met heel veel achterdocht wordt bekeken in de gemeenschap. Ferius helpt Kellen met het maken van keuzes die zijn leven zullen bepalen. Ferius is een meer excentriek personage. Ze bleef echter nogal vaag in dit eerste deel en dit roept constant vragen op of ze wel te vertrouwen is, wat natuurlijk wel wat mysterie in het boek brengt.
Gaandeweg doorheen het boek stuit Kellen op enkele geheimen van de Jan’Tep en raakt hij ook verwikkeld in een machtstrijd door de machtigste families die de leiders willen worden na het overlijden van de clanprins. Wat ik wel leuk vond aan dit boek was dat het totaal niet voorspelbaar was en dat Kellen niet de typische hoofdfiguur was. In veel fantasy boeken ontluiken er bepaalde krachten als het hoofdpersonage in een levensbedreigende situatie komt, maar dat was hier niet het geval. Kellen moet het doen met zijn eigen onbestaande magie.
Ik heb echt geprobeerd om het boek leuk te vinden. Maar op de een of andere manier werkte het allemaal gewoon niet voor mij, terwijl ik toch dacht dat ik het boek leuk ging vinden. Aan de ene kant vind ik het leuk dat het een a-typisch fantasy verhaal met een onvoorspelbare verhaallijn is, maar aan de andere kant miste er voor mij nog iets waarbij ik helaas de vinger niet op de wond kan leggen. Ik was ook niet meteen weg van de schrijfstijl: die was heel simpel, misschien zelfs té simplistisch, waardoor het geheel niet werkte voor mij. Ga ik de volgende boeken nog lezen? Goh, ik wil boek 2 zeker een kans geven, maar ik kan toch zeggen dat ik er niet onmiddellijk naar ga grijpen.
Liefs,
Rani