Twee jaar geleden heb ik de verfilming van het boek “Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children” gezien in de bioscoop. Ik had enorm genoten van de film en ik had mij destijds voorgenomen om het boek te lezen, toch heb ik dat pas recent gedaan. En dat komt omdat we op de Leesclub van Dear Book Nerd Book Club op de Boekenbeurs De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine gaan bespreken. En ook al vind ik discussiëren over boeken interessant, vooral omdat je dan verschillende inzichten krijgt over een boek waar je nog niet aan gedacht heb, toch wou ik mij niet laten beïnvloeden en schrijf ik deze recensie dus vooraf.
Helaas moet ik bekennen dat het zien van de film voor het lezen van de film mijn leesplezier een beetje verpest heeft. Ik wist nog veel gebeurtenissen die gingen gebeuren in het boek (ook al komen de film en boek op sommige punten niet overeen), maar desondanks de ongewilde spoilers van jaren geleden heb ik enorm genoten van het boek.
Jacob had een heel goede band met zijn opa Abraham die hem de wildste verhalen vertelde over zijn avonturen en vooral over zijn tijd in een weeshuis voor bijzondere kinderen. Abraham liet Jacob verschillende foto’s zijn van die bijzondere kinderen en Jacob die zijn opa adoreerde, geloofde al de verhaaltjes die zijn opa hem vertelde. Maar naarmate Jacob ouder wordt, begint hij de verhalen van zijn opa in twijfel te trekken. Op een dag sterft zijn opa op een gruwelijke manier en sindsdien gaat het niet meer goed met Jacob die iets verschrikkelijks heeft gezien op die noodlottige dag. Hij gaat op onderzoek uit naar het verleden van zijn opa en gaat een eiland voor de plek van Wales waar hij op zoek gaat naar het weeshuis van die bijzondere kinderen…
Titel: De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine | Auteur: Ransom Riggs | Uitgeverij: Clavis | Genre: Young Adult, Horror | Pagina’s: 383 | Beoordeling: 3,75/5
De schrijfstijl van Ransom is heel aangenaam om te lezen. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Jacob en Jacob is echt een leuk personage. Op zich is hij niet echt intrigerend en ook niet bijzonder (see what I did there), maar hij voelt heel realistisch aan. Bovendien vond ik hem een droog personage op sommige momenten en moest ik er soms echt hardop mee lachen. Wat dit boek meer speciaal maakte in vergelijking met andere boeken waren de foto’s. In het boek zijn foto’s van bijzondere kinderen opgenomen, en toegegeven, sommige foto’s waren echt wel creepy. Waren de foto’s echt een toegevoegde waarde? Hmm, niet per se. Ik had het gevoel dat het verhaal eerder rond de foto’s was geschreven dan dat de foto’s een toevoeging waren. Dus vanuit dat opzicht waren de foto’s wel nodig.
Waar ik wel een probleem mee had met het boek waren de vele personages (wie was wie ook weer, wat was de specialiteit van die ook weer?) en hun uitwerking. Ik had het gevoel dat sommige personages een beetje overbodig waren in het verhaal. Maar daarentegen worden sommigen misschien belangrijker in het tweede deel? Alleszins, wat mij ook een beetje tegen de borst stuitte was soms de uitwerking van het verhaal. Bepaalde scènes mochten voor mijn part wat beter uitgewerkt worden, ze voelden soms too rushed en zelfs random soms.
Al bij al dus een boek waar ik hartstikke van genoten heb. Ik vind het jammer dat ik de film al op voorhand had gezien, maar helaas, we kunnen de tijd niet terugspoelen (inside joke). Jammer trouwens dat de film heel veel elementen heeft veranderd! Ik vind de originele elementen veel leuker. Ik ga zeker de volgende delen lezen, want het boek eindigde met een enorme cliffhanger! Ik weet dat 3,75 een raar getal is om sterren te geven, maar ik kon het helaas niet de volle 4 sterren geven omdat ik het net dat tikkeltje niet goed genoeg vond om het heel leuk te vinden, maar wel zeker boven het gemiddelde vond.
Liefs,
Rani