Van Clavis Young Adult mocht ik De Groepering lezen. Een boek dat zich afspeelt in de toekomst waar onsterfelijkheid mogelijk is. Toch stuit die manier van leven op weerstand en willen bepaalde mensen terug naar de oude manier van leven waar mensen op een natuurlijke manier sterven. Benieuwd naar wat ik van dit boek vond?
In de toekomst heeft de technologie zoveel vooruitgang geboekt dat mensen heel oud kunnen worden, haast onsterfelijk. Ondanks de vergevorderde gezondsheidszorg die ervoor zorgt dat mensen zo lang mogelijk kunnen leven, eten ze enkel enkel in-vitro voedsel en is het verboden om echt vlees te eten. Deyno, een 16-jarige jongen, lijkt een beetje buitenbeetje te zijn in die nieuwe wereld. In tegenstelling tot de andere jongeren van zijn leeftijd, toont hij veel interesse in het verleden en snuistert hij graag rond in winkels die spulletjes aanbieden uit het verleden zoals CD’s. Dat staat in contrast met de technische snufjes die iedereen in die wereld heeft. Verder vindt hij het bijvoorbeeld niet leuk dat zijn health checker alles bijhoudt wat hij eet en vindt hij virtuele huisdieren maar nutteloos.
Titel: De Groepering | Auteur: Astrid Witte | Uitgeverij: Clavis | Genre: Young Adult | Pagina’s: 165 | Beoordeling: 3/5
Op een dag leert Deyno Ambar kennen en via haar komt hij in contact met LALD (Live And Let Die). LALD is een groepering die het niet eens is met de huidige onnatuurlijke gang van zaken en streeft naar de terugkeer van natuurlijk leven en sterven. Om lid te worden van LALD moet Deyno echter bepaalde proeven afleggen om zichzelf te bewijzen als een eervol lid…
Het viel direct op dat Deyno zich niet leek thuis te voelen in de wereld waarin technologie zo snel evolueert en mensen de nieuwste gadgets hebben. Dus toen hij terecht kwam bij LALD leek het toch dat hij daar bij hoorde. Maar ook toen Deyno zich aansloot bij LALD, viel het op dat hij zich niet goed voelde met de dingen die hij moest doen om zichzelf te bewijzen. Hij begint ook te twijfelen aan de intenties van LALD en de mensen die erbij zitten…
Deyno is een beetje te soft als personage en niet echt goed uitgewerkt. Er zat niet echt veel inhoud in Deyno, want hij volgde altijd slaafs de bevelen op van anderen en daardoor kwam hij best ‘saai’ over, wat best jammer is aangezien hij het hoofdpersonage is. Zijn relatie met Ambar is ook een beetje problematisch, omdat het allemaal een beetje te snel ging. Deyno leek zich zelfs niet goed te voelen bij het gedrag van Ambar en toch bleef hij haar ontmoeten, wat ook weer duidde op het feit dat Deyno te soft is.
Buiten het gebrek aan uitwerking van Deyno, was de opzet van het boek intrigerend. Het laat je echt nadenken over hoe de toekomst eruit gaat zien en het leek me ook echt geen ver-van-mijn-bed-show bijvoorbeeld, omdat ik al die futuristische gadgets/technologie echt nog zie gebeuren in de toekomst. Het laat ons dus echt nadenken hoe ver we willen gaan in al geavanceerde technologie. Buiten dat aspect gaat het boek ook over groepsdruk, maar vooral: opkomen voor jezelf en je niet laten doen door anderen.