Vrijdag 20 april was het zover: YALfest voor de allereerste keer in België! Wij hadden onze tickets direct besteld en keken dus al lange tijd uit naar dit event. We hadden wel een beetje twijfelachtige verwachtingen. Ja, in Nederland is het een superleuk evenement, maar wat als dat in België niet zo zou zijn? Lees snel verder als je nieuwsgierig bent hoe onze avond uiteindelijk is verlopen.
Om het overzicht een beetje te bewaren, gaan we de avond beoordelen op verschillende categorieën:
LOCATIE: 4/5
YALfest vond plaats in het café van het Antwerpse Fotomuseum, Pixel. We waren hier allebei nog nooit geweest. Het is een klein, maar gezellig café dat modern is ingericht. Eigenlijk is het een fijne locatie, maar als er 15 mensen meer waren geweest, was deze locatie echt te klein geweest. Dan zouden we er allemaal als sardientjes in een blik hebben gezeten. Gelukkig was dat nu niet het geval.
BEREIKBAARHEID: 2/5
Tja, wij zijn niet van Antwerpen, we komen er ook niet veel en dus was de stad al een drempel op zichzelf. De locatie is bereikbaar met het openbaar vervoer (trein + tram), maar als je nadien nog terug naar huis wilt, zul je al heel vroeg moeten vertrekken om nog een trein te halen. En aangezien het event plaatsvond van 19 tot 22 uur, was dat dus niet echt een optie. Als het event overdag was geweest, was het ov uiteraard geen probleem geweest. Daarom kozen we ervoor om met de auto te gaan. Geen onmogelijke opdracht, maar autorijden in Antwerpen centrum is écht geen pretje. De GPS zegt “sla linksaf”, maar er zijn dan zoveel straatjes dat je niet goed weet welke straat het precies is of er staat een bord dat je niet niet linksaf mag slaan… We zijn dan ook een paar keer (per ongeluk) van de route afgeweken, maar we zijn wel heelhuids op de locatie geraakt! Wij hebben onze auto ergens in de buurt langs de weg geparkeerd, waar we voor 3 uur parking € 3,60 moesten betalen. Dat is geen extreem hoog bedrag, maar het was wel irritant dat we achteraf zagen dat de organisatie de dag zelf om 15u40 nog een mailtje had gestuurd met praktische informatie: hoe we het best konden rijden en waar we gratis konden parkeren. Toen zat ik al in mijn auto onderweg van mijn werk naar huis! Dat mailtje had gemakkelijk een dag eerder verstuurd kunnen worden, toch?
DE AUTEURS (+ DE SIGNEERSESSIE): 5/5
Sara Holland, Taran Matharu, Laura Steven, Tomi Adeyemi en Kass Morgan. Oh, wat waren we blij met deze auteurs! Het waren stuk voor stuk erg vriendelijke personen en ze hadden ook veel boeiende dingen te vertellen tijdens het panelgesprek. Ook maakten ze achteraf tijdens de signeersessie genoeg tijd om een babbeltje te slaan en een foto te maken. Er waren wel maar vijf auteurs, terwijl op de website van YALfest vermeld staat dat er zes zouden zijn. Sarah Crossan was er namelijk niet tijdens de Belgische editie (wel tijdens de Nederlandse…). We vermoeden dat dat iets te maken heeft met de lastminute annulatie van Sarah Pinsborough, die normaal ging komen in de plaats van Sarah Crossan. Misschien kon het praktisch niet meer geregeld worden om Crossan naar België te brengen? Anyway, het maakt niet zoveel uit, want de auteurs die wij absoluut wilden zien, waren er toch 😃.
HET PANELGESPREK: 4/5
Zoals hierboven al vermeld, waren we erg blij met de inbreng van de auteurs tijdens het panelgesprek. Het was echt heel aangenaam om naar hen te luisteren. Soms waren er ook echte kippenvelmomentjes, bijvoorbeeld toen Tomi Adeyemi vertelde hoe ze zich in Nederland en België, voor het eerst in jaren, veilig voelde op straat. Ze woont normaal in de Verenigde Staten en daar is de situatie blijkbaar zodanig slecht dat mensen met een donkere huidskleur zonder reden neergeschoten kunnen worden door de politie 😫. Daarom dat Tomi Adeyemi zich er dus niet veilig voelt, door de personen die je net zouden moeten beschermen… Die problematiek is trouwens precies de reden waarom ze Bloed en beenderen geschreven heeft.
Tijdens het panelgesprek was er eigenlijk maar een stoorzender – en dat was de presentator. Hij bedoelde het wel goed, maar soms onderbrak hij de auteurs (nog voor ze twee zinnen gezegd hadden, voor de duidelijkheid) of het leek alsof hij erg ongeïnteresseerd naar hen luisterde. Dan was de ene auteur nog bezig te vertellen, pakte hij al het boek vast van de volgende om zijn volgende vraag te kunnen stellen, zonder nog in te gaan op de inbreng van de eerste auteur. Die overgang vonden we een beetje vreemd. Waarom hadden ze trouwens een presentator gekozen die vooral thrillers las en niet een presentator die meer voeling had met YA? Een boekverkoper of een blogger bijvoorbeeld. Hopelijk houdt de organisatie daar volgende keer (als er een volgende keer komt, yes please!) rekening mee!
DE GOODIEBAG: 5/5
Holy moly, wat was deze goodiebag goed gevuld! Dat hadden we écht niet verwacht. We mochten kiezen tussen de goodiebag met het boek Carve the Mark erin of 13 Minuten. Rani koos 13 Minuten, ik ging voor Carve the Mark omdat ik 13 Minuten al gelezen had. Er zaten nog drie andere boeken in, een hoop leuke bladwijzers en een mok. Ook de goodiebag zelf was erg mooi: een zwarte met de cover van Bloed en beenderen erop. Op de foto kun je het volledige plaatje zien.
DE PRIJS-KWALITEIT: 5/5
De tickets kostten € 22,50 per persoon. Eerlijk: vlak voor het evenement, toen we nog in het restaurant erlangs lasagne zaten te eten (die trouwens superlekker was 😋 ) waren we nog twijfelachtig. Wat als het de moeite niet zou zijn, dan hadden we samen € 45 euro betaald voor misschien een superstomme avond? Maar wow, wat werden wij van onze sokken geblazen tijdens YALfest! Alleen al de goodiebag haal je zo (zéker) uit de prijs. Daar komt dan nog eens bij dat we zeer vriendelijk onthaald werden, weer hebben kunnen babbelen met andere YA-lovers uit België, de auteurs hebben kunnen ontmoeten… En voor het beperkte gezelschap dat aanwezig was, was Pixel nét groot en gezellig genoeg. Dat de praktische informatie wat laat werd meegedeeld of de presentator niet altijd even geïnteresseerd leek, zien we dan graag door de vingers. Lieve organisatoren van YALfest, kunnen jullie alsjeblieft volgend jaar opnieuw een Belgische editie houden?! Wij genieten in ieder geval nog steeds na van afgelopen vrijdag!
Liefs,
Sigrid en Rani
Als Antwerpse vind ik het best bijzonder om te lezen hoe jullie het rijden in de stad ervaren hebben. Ik was zelf van in het begin geen fan van de locatie om eerlijk te zijn.
Ik volg jullie helemaal wat betreft de presentator!
Haha, rijden in Antwerpen is best wel een aanpassing als je in een simpel boerendorp woont! Sommige Limburgers (ook mensen die wel al meer rijervaring hebben) durven zelfs niet naar Antwerpen rijden…