Eens in de zoveel tijd kom ik een boek tegen waardoor ik helemaal geobsedeerd geraak. En dat was helemaal het geval bij Het Geheugen van Babel. Ik kon het boek niet wegleggen, kon alleen maar aan dit boek denken en was constant over het verhaal bezig tegen mijn vriend (waarbij ik hem overtuigde om deze serie zeker eens te lezen!). En als topje van de ijsberg had ik na het lezen een heuse book hangover. Het verhaal bleef maar malen door mijn hoofd en ik kon toch niet zomaar beginnen met het volgende deel, want ik moest dit deel nog verwerken! Ik hoop dat ik jullie al wat warm heb gemaakt, want het is tijd om dieper in te gaan op Het Geheugen van Babel.
Het is ondertussen 2 jaar en 7 maanden geleden dat Ophelia haar man Thorn voor het laatst heeft gezien nadat hij door een spiegel verdween en geen spoor achterliet. De afgelopen jaren spendeerde Ophelia terug op Anima bij haar familie, maar waar dat eens haar thuis is, voelt het niet meer als haar thuis aan. Op een gegeven moment vindt Archibald de weg naar Anima via een windroos en Ophelia grijpt deze kans met beide handen om op zoek te gaan naar Thorn. Ze heeft één aanwijzing gevonden en gaat haar geluk beproeven op de ark Babel om daar hopelijk Thorn te kunnen vinden. Deze kosmopolitische ark heeft echter veel meer te verbergen dan dat het op eerste gezicht laat zien…
Ik blijf gek op de mooie beschrijvende schrijfstijl. De ietwat stijvere zinnen en karikaturale beschrijvingen passen gewoon perfect bij de sfeer van het verhaal. Ook mijn pluim voor de zalige vertaling! Waar de Spiegelpassante-reeks heel sterk in is, is de fenomenale worldbuilding. In de vorige delen maakten we kennis met de arken Anima en de ark Pool. Anima is een saaie en relatief brave ark waar de objecten van de bewoners zich aanpassen naar de gemoedstoestand van hun eigenaar. Op Anima kent iedereen elkaar en leidt iedereen een rustig bestaan. Op de Pool daarentegen zijn intriges, illusies, roddels dagelijkse kost; voor het hof toch tenminste. En dan komen we bij onze kennismaking met Babel: een kosmopolitische ark waar de samenleving is onderverdeeld in verschillende klassen naargelang je capaciteiten. Er wordt heel veel nadruk gelegd op kennis en deugden en het collectieve welzijn. Een deugdzaam leven is het ultieme streven en geweld wordt niet toegestaan. Het gaat zelfs zo ver dat woorden die maar iets met oorlog of geweld of vechten te maken hebben, verboden zijn. Op het eerste zicht lijkt Babel een leuke ark, maar het is algauw duidelijk dat deze ark heel veel geheimen herbergt.
Ophelia probeert op deze ark haar weg te vinden en denkt Thorn te vinden via De Goede Familie, een soort school waar mensen met bijzondere capaciteiten school lopen. Het is een heel rivaliserend onderwijs en Ophelia heeft het enorm zwaar, mede dankzij haar medeleerlingen die haar het leven zuur maken. Ze probeert hogerop te komen, maar dat eist haar tol en het was zo hartverscheurend te zien hoe zwaar Ophelia het te verduren heeft.
Gelukkig zijn er nog lieve personages die een tegengewicht bieden in deze zware tijden van Ophelia. Zo leren we Ambrosius kennen, de zoon van de geleerde en ontdekkingsreiziger Lazarus. Verder leren we de stuntelige Blasius kennen die in het Memoriaal (een soort bibliotheek) werkt met wie Ophelia bevriend geraakt. Bovendien leren we ook een bonte bende van andere personages kennen die allemaal subliem zijn uitgewerkt. Het leuke aan deze reeks is dat Ophelia en zeker Thorn atypische hoofdpersonages zijn en hun romance zeker ook. Thorn met zijn norse persoonlijkheid leek op het eerste zicht totaal geen fijn personage, maar gaandeweg de boeken heeft hij mijn hart ontdooid en vind ik hun slowburn romance eigenlijk een van de betere romances die ik ben tegengekomen in boeken.
Het verhaal zelf heeft je eigenlijk van het begin in zijn grip. De wereld die Dabos geschapen heeft is zo ingenieus en meesterlijk uitgedokterd en op papier gezet. Er zijn veel mysteries doorheen het verhaal waarin je je als lezer wilt vastbijten. De ontknoping op het einde liet me bijna van mijn stoel vallen!
Titel: Het Geheugen van Babel | Auteur: Christelle Dabos | Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff | Genre: fantasy | Pagina’s: 504 | Beoordeling: 5/5
Het Geheugen van Babel is tot nu toe mijn favoriete boek van het jaar geworden. Alles zit gewoonweg perfect in elkaar. De leuke schrijfstijl (al snap ik dat die niet voor iedereen weggelegd is), de plotwendingen en vooral de verschillende personages die allemaal minutieus zijn uitgewerkt maken Het Geheugen van Babel een heus meesterwerk! En laat ik de verwijzingen naar het mythische verhaal van Babel niet vergeten! Geef de Spiegelpassante een kans, je gaat mij gelijk geven. Jammer dat het best een ondergewaardeerde serie is, want in mijn ogen is dit een van betere series die ik ben tegengekomen.
Liefs,
Rani