Ik was razend enthousiast geworden na het lezen van het eerste deel uit De Genezer-serie. Ik dook meteen in het tweede deel en moest weten hoe het verhaal verder ging, zeker gezien de nogal schokkende onthulling op het einde van De genezer van Zalindov. Gelukkig stelde dit tweede deel allerminst teleur en kan ik bekennen dat ik een fan ben geworden van deze boeken.
Kiva heeft de Elementproeven overleefd. Na 10 jaren gevangenschap in Zalindov heeft ze de tralies verruild voor de stadsmuren van Vallenia. Nu ze haar vrijheid terug heeft zint ze op wraak. Om te beginnen moet ze binnen de rebellenbeweging op zoek naar haar broer Torell en haar zus Zuleeka, zodat ze kunnen terugeisen wat haar familie toebehoort: de troon van Evalon. Dankzij een list wordt Kiva terug herenigd met haar familie. Maar het weerzien pakt heel anders uit dan ze had gehoopt. In de weken die volgen wordt Kiva’s loyaliteit zwaar op de proef gesteld terwijl ze haar hart langzaam verliest aan de kroonprins.
De premisse van het plot klinkt toch gewoon zo interessant! Een prinses die haar identiteit al die jaren verborgen heeft gehouden en haar rechtmatige troon wenst op te eisen maar ook nog eens gevoelens krijgt voor haar (zogenaamde) vijand! Je kan niet anders dan geïntrigeerd worden in het verhaal en dat gold ook voor mij.
Terwijl Kiva vertoeft in het koninklijke paleis wordt haar band met Jaren dieper. Maar ze is haar missie niet vergeten: haar familie zoeken en wraak nemem. Zo maken we kennis met haar broer Torell en haar zus Zuleeka. Het is duidelijk dat na tien lange jaren hun relatie niet meer hetzelfde is en ze nog veel in te halen hebben. Van Torell krijgen we niet veel hoogte doorheen het verhaal, maar hij wordt ook wat op de achtergrond gehouden. Zuleeka daarentegen… Zij is wel meer prominent aanwezig maar is desondanks moeilijk te doorgronden. Op sommige momenten was ze echt onuitstaanbaar, op andere momenten was ze wel ok. Ik vond de dualiteit van haar persoonlijkheid alleszins knap neergezet.
Niet alleen leren we eindelijk de verloren familie van Kiva kennen, ook de leden van de koninklijke familie worden geïntroduceerd. We leren onder andere het kleine broertje van Jaren kennen, Mirryn die niet op haar mondje is gevallen en mijn favoriete personage: Caldon. Hij is hilarisch en zijn dialogen met Kiva maakten me altijd aan het lachen.
Op zich gebeurt er niet bijster veel doorheen het verhaal, maar dat houdt niet in dat het verhaal saai is. Integendeel! De innerlijke strijd die Kiva aan het voeren is, zorgt voor voldoende onderhuidse spanning. Kiest ze voor haar eigen familie of keert ze haar familie de rug toe en kiest ze voor haar gevoelens voor Jaren? Als lezer wordt je meegevoerd in haar innerlijke strijd en leren we Kiva nog beter kennen. Doorheen het verhaal worden vooral de onderlinge relaties belicht met af en toe wat actiescènes en tipjes van de sluier die worden gelicht. Wat ik wel een beetje jammer vond is dat het soms overduidelijk is waar de richting van het verhaal naartoe ging. De kleine hints die in het plot zaten waren op de een of andere manier te opzichtig. Nu, ook al kon ik het merendeel raden, toch waren er weer enkele onverwachtse plotwendingen op het einde aanwezig.
Titel: De gevangene van Vallenia | Auteur: Lynette Noni | Uitgeverij: Boekerij | Genre: fantasy | Pagina’s: 415 | Beoordeling: 4/5
De gevangene van Vallenia voldoet helemaal aan zijn verwachtingen. Een leuk verhaal waar vooral de relaties tussen de personages onderling knap zijn neergezet. Door hun gelaagdheid wordt er weer een extra dimensie aan het verhaal gegeven. Als lezer bouw je als het ware een band op met de personages. Verwacht je niet aan opeenvolgende actiescènes in dit verhaal, maar wel aan een spannend verhaal door de innerlijke strijd van het hoofdpersonage met de nodige portie romantiek.
Liefs,
Rani