De laatste halte is een verhaal waar ik hoge verwachtingen van had, zeker na het lezen van Rood, wit & koningsblauw waar ik ontzettend dol op ben. Door een oneindige TBR-stapel heeft het mij wat tijd gekost om te beginnen aan het verhaal. Eenmaal begonnen heb ik er eigenlijk ook vrij lang over gedaan om het verhaal uit te lezen terwijl het geen al te dik boek is. Is dit misschien al een voorbode van wat ik van het verhaal vond?
De cynische August verhuist naar New York. Ze gelooft niet in magie, het lot en al helemaal niet in de liefde. Tot ze op haar dagelijkse reis met de metro de mysterieuze, charmante en stoere Jane ontmoet. Algauw ontwikkeld August een crush op Jane en worden haar metro ritjes het hoogtepunt van haar dag. Alleen komt August erachter dat Jane letterlijk in de tijd is blijven vast hangen.
Ik merkte algauw dat De laatste halte mij niet helemaal wist te bekoren. Ik moet bekennen dat ik het moeilijk vind om exact aan te wijzen waarom dat is. Ik vermoed dat het verschillende elementen zijn waardoor ik er noch warm noch koud van werd.
Zo had ik het moeilijk om een band te vormen met de personages. Het hoofdpersonage August vond ik maar een matig personage. Ik kon mij gewoon niet inleven in haar. In mijn ogen was ze gewoon niet bijzonder en ondanks haar karakterontwikkeling kon ik mij eigenlijk op geen enkel moment identificeren met haar. En wel, zij is het hoofdpersonages, dus daar valt of staat het verhaal mee. Haar love interest, Jane, wordt neergezet als een cool, mysterieus en vriendelijk personage, maar ook haar vond ik maar matig. Ondanks dat zij wel een meer interessante achtergrond heeft dan August, deed zij mij eigenlijk ook niets. Van de bonte verzameling randpersonages werd ik wel enthousiast, maar ook daar voelde ik op de een of andere manier een zeker afstand mee. Al moet ik bekennen dat ik de representatie van de verschillende LGBTQIA+ personages enorm waardeerde, alsook de Chinese achtergrond van Jane. Echter doet dat niets teniet aan het feit dat de personages mij niet konden boeien.
Het verhaal op zich was wel ok, dat werd wel mooi neergezet al vind ik de eerste helft van het boek enorm traag gaan. Tevens vind ik de verhaallijn van de verdwenen nonkel van August wel een vreemde toevoeging, of toch zeker de manier waarop die met andere verhaallijnen wordt samengebracht. Het was namelijk al van mijlenver te verwachten. Ik denk ook dat het paranormale aspect (in dit geval vast zitten in de verkeerde tijd) gewoon niet mijn ding was.
Titel: De laatste halte | Auteur: Casey McQuiston | Uitgeverij: Zomer & Keuning | Genre: YA | Pagina’s: 415 | Publicatie: juni 2021 | Mijn beoordeling: 3/5
Helaas was De laatste halte niet mijn cup of tea, al is het zeker geen slecht verhaal hoor! De verhaallijn is zeker origineel, maar door het feit dat het verhaal maar niet in gang schoot, verminderde dat mijn lust om door te lezen. Voorts heel jammer dat ik ook maar geen band leek te kunnen vormen met de personages.
Liefs,
Rani