In het begin van het jaar las ik Een vloek zo eenzaam en was onmiddellijk verliefd op het verhaal en de personages. Een hart zo vurig is het vervolg erop. Ik was razend benieuwd naar het verdere verloop van het verhaal en vooral de ontwikkeling van het verhaal van het personage Grey.

Harper heeft de vloek van prins Rhen verbroken, maar desondanks gaat het niet goed in Sinteldaal. Er gaan geruchten rond dat er een andere erfgenaam is die meer recht heeft op de troon, en dat ‘prinses’ Harper een bedrieger is. Grey is weggevlucht en draagt een vreselijk geheim met zich mee. Als hij wordt ontdekt door soldaten en met geweld wordt teruggebracht naar IJzerroos, begint zijn loyaliteit langzaam te verschuiven. Hij ontwikkelt een vriendschap met een vijandelijke prinses en moet beslissen of hij de strijd zal aangaan met Rhen voor een kroon die hij nooit heeft gewild.

In dit tweede deel wordt het verhaal verteld vanuit de perspectieven van Grey en prinses Lia Mara. Lia Mara is de oudste prinses van de gewelddadige koningin Karis Luran, maar is niet de kroonprinses. Haar jongere zus, Nolla Verin, is aangeduid als troonopvolger. Lia Mara wordt door haar moeder namelijk gezien als een zwakke dochter en niet geschikt voor de troon. Ondanks het feit dat haar jongere zus de troonopvolger is, geven de zussen enorm veel om elkaar. Hun zusterliefde vond ik dan ook prachtig weergegeven en het is duidelijk dat de zussen ondanks hun verschillen oprecht van elkaar houden. Lia Mara is weliswaar een onzeker personage, maar ze wordt nooit als zwak weergegeven. Ze wordt vooral voorgesteld als een zorgzaam personage dat enorm veel om haar volk geeft. Lia Mara is wel een leuk personage, maar springt niet echt uit het verhaal.

Grey vond ik in dit deel eerlijk gezegd niet heel bijzonder overkomen, soms kwam hij zelfs enorm vlak over. Ik vond het wel verrassend om te zien hoe de relatie tussen Grey en Rhen veranderd is. Ik ben nog altijd in tweestrijd om te zien hoe Rhen vooral veranderd is, waardoor de dynamiek tussen hem en Grey spaak is gelopen. Aan de ene kant vind ik het wel een interessante wending en is het eens iets anders, maar aan de andere kant vond ik dat vooral Rhen niet als zichzelf voelde en onkarakteristieke handelingen verrichte . Hij is enorm wreed en ik had het er echt moeilijk mee. Hij voelde niet als zichzelf en op een gegeven moment wou ik echt met het boek gooien. De relatie tussen Grey en Rhen was altijd al ingewikkeld, maar in dit deel is er echt iets fundamenteels veranderd en ik was er niet de grootste fan van.

Ook het plot was in mijn ogen niet het meest bijzondere. Het is duidelijk dat het een aanloop is naar het volgende deel in plaats van op een zichzelf staand deel, en dat is oprecht jammer. Het eerste deel was een enorme hoogvlieger terwijl dit tweede deel leed aan een second book syndrome. In dit deel ligt de focus ook duidelijk meer op de personages. Verder vind ik het ook oprecht jammer dat de hele relatie tussen Grey en Lia Mara nogal onnatuurlijk aanvoelde. Eerlijk gezegd miste ik echt een connectie tussen die twee personages.

Titel: Een hart zo vurig| Auteur: Brigid Kemmerer | Uitgeverij: Blossom Books | Genre: fantasy | Pagina’s: 432  | Beoordeling: 3,5/5

Helaas heb ik iets minder genoten van dit tweede deel uit de Vervloekt-serie. Het plot was maar wat matig, maar vooral de personages waren voor mij op sommige momenten een bron van ergernis. Ik hoop dat de motieven van de personages eventueel nog uitgediept gaan worden in het derde en laatste deel. Ik ben alleszins benieuwd naar het slotdeel, maar mijn verwachtingen zijn toch een beetje getemperd.

Liefs,

Rani

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.