Zondag 6 juni had onze leesclub weer afgesproken – voor de eerste keer in real life in plaats van een digitale meeting. Omdat we uiteindelijk maar met vier bleken te zijn, was dat het ideale aantal voor een terrasje in Hasselt! We kozen het gezellige terras van Tarte Tatin uit (thee en taart, need I say more?). Nog voor de thee geserveerd werd, had Rani haar notitieboekje al in de aanslag om al onze opmerkingen over Legend te noteren.
We bespraken Legend, omdat we graag eens een boek van een Aziatische auteur wilde lezen. Marie Lu is namelijk een Chinees-Amerikaanse schrijver en na een online poll had Legend toch de voorkeur. Uiteindelijk hebben we niet zo veel gemerkt van Aziatische invloeden in het verhaal. Enkel wanneer het uiterlijk van een bepaald personage wordt beschreven, lijkt dat wel een (half-)Aziatische persoon te zijn. Die Aziatische achtergrond komt jammer genoeg niet naar voren. Maar aangezien het verhaal zo’n 10 jaar geleden werd uitgebracht en er toen geen aandacht was naar diversiteit is het dan ook begrijpelijk dat de auteur het op ‘safe’ speelde.
Het verhaal speelt zich af in een dystopisch Amerika in 2130. We volgen de twee hoofdpersonages: June en Day. June is een van de beste elitesoldaten en Day is dan weer een voortvluchtige crimineel. Wat aanvankelijk begint als een heel erg zwart-wit verhaal mondt steeds meer uit in meer verweven emoties.
We hadden weinig verwachtingen bij dit boek. Kim vond de flaptekst wel interessant klinken, de cover deed Ilse dan weer denken aan een Grieks verhaal. Ik was vooral benieuwd omdat ik ergens had gelezen dat dit boek wat voor de fans van de Hongerspelen was – en dat ben ik toevallig ook!
Wat vonden we uiteindelijk van het verhaal? We waren het erover eens dat het een heel luchtig boek was, waarbij je even achterover kon leunen en je verstand op nul zetten. Voor Ilse was het verhaal net iets te luchtig, aangezien het toch een zwaar geladen thema is. Kim vond dan weer dat er wel genoeg spanning in zat om toch te blijven lezen (ze las zelfs in een ruk deel 2 en deel 3 hierna!). Handig dat Kim al verder had gelezen, want Rani en ik misten soms wat achtergronduitleg bij de geschiedenis van de natie. Dat wordt blijkbaar verder uitgediept in de sequels. Rani en ik gaan dan misschien ook wel deze vervolgboeken lezen. Ilse was minder overtuigd en skipt deel 2 en 3 dan ook liever. Ze vond dat het point of view van Day eigenlijk weinig bijdraagt aan het verhaal en dat het boek in het algemeen ook te voorspelbaar was.
Spoiler alert! Er was nog één heikel punt waar we ons bijna allemaal aan stoorden. Het is een kleine spoiler, dus om die reden zet ik de tekst in het wit. Selecteer dus even met je muisknop de rest van deze pagina als je de spoiler wél wilt lezen. 😉
De INSTA-LOVE. Zoals je hierboven kunt lezen, gaat het boek over een ELITESOLDAAT en een CRIMINEEL. Je zou dus denken dat die twee tegenpolen en zelfs vijanden moeten zijn, maar nee hoor. Na één ontmoeting is het al liefde op het eerste gezicht. Zucht. Hoe zelfs?! June denkt zelfs dat Day de moordenaar van haar broer is: wie wordt nu in godsnaam verliefd op de moordenaar van je broer?!
Na twee rondjes thee (de taart lieten we de tweede keer maar achterwege) was het tijd voor het verdict: welke score geven we aan dit boek? Van laag naar hoog gaven we een 5,5; een 6; een 7 en een 8. Dat komt neer op een gemiddelde van 6,6/10. Geen echte hoogvlieger dus, maar zeker ook geen verschrikkelijk slecht boek. De opdracht voor volgende keer? Een boek vinden dat we allemaal écht goed vinden. Onmogelijk? Wie weet…
Heb je zin om ook eens naar onze leesclub te komen? Binnenkort kondigt Rani meer details aan over de volgende boekenclubs, dus houd zeker de website in het oog!
Liefs,
Sigrid