Enkele jaren geleden las ik Alter Ego en Aartsrivaal, de eerste twee delen uit de Renegades serie. Ik herinner mij nog dat ik deze joekels van boeken in een ruk uitlas en immens verdiept was in het verhaal. Ondertussen heb ik zowel deel 1 als 2 nog eens herlezen en was mijn enthousiasme meer getemperd. Maar dat weerhield mij natuurlijk niet om het slotdeel Apocalyps te lezen, waar ik zo lang op heb moeten wachten.
Ace, de leider van de Anarchisten, is gevangen genomen door de Rebellen. De Anarchisten hebben dan weer de machtige helm in handen. Zowel Adrian als Nova proberen nog steeds hun identiteit uit alle macht geheim te houden. Met bedrog en leugens proberen ze beiden hun dierbaren te beschermen, maar hun geheimen beginnen hun tol te eisen. De lijn tussen kwaad en goed wordt steeds onduidelijker, terwijl Gatlon City in gevaar verkeert…
Mijn grootste teleurstelling met de vorige delen was het gebrek aan actie. Gelukkig zit er in Apocalyps een pak meer actie en voorbij de helft vallen we van de ene spannende gebeurtenis in de andere. Ondanks de stijgende spanning voelden sommigen scènes nog steeds langdradig aan en ik heb het gevoel dat het allemaal een pak ingekort kon worden. Na twee boeken waar ik wat op mijn honger zat, mocht het er in dit deel wat explosiever aan toe gaan. Meyer neemt haar tijd voor alles, maar het mocht net iets sneller gaan.
Het personage dat mij het meest aansprak was Nova. Haar personageontwikkeling kwam helemaal tot haar recht! De tweestrijd waarin ze verkeert is mooi afgebeeld en je snapt haar acties. Met Adrian had ik helaas iets minder connectie. Dat wil niet zeggen dat Adrian saai is, maar Nova is gewoon een meer gecompliceerd karakter wat haar ook interessanter maakt. Ik had graag iets meer van de andere personages gezien. Ze waren weeral gewoon wat aanwezig op de achtergrond, maar kregen nooit echt een duidelijke rol toebedeeld terwijl er juist heel veel potentieel voor hen inzit om hen beter te leren kennen.
Net zoals ik een beetje in herhaling val bij deze recensie, viel ook dit boek enorm in herhaling. Na twee boeken weten we dat de Rebellen alle touwtjes in handen hebben en dat zowel Nova als Adrian daar tegen zijn. De grens tussen zwart en wit is niet duidelijk, maar bepaalde dialogen en gedachten zijn al meerdere keren voorgekomen in het verhaal waardoor ik wat ongeduldig werd. Desondanks zaten er zeker enkele verrassingen in het verhaal, maar geen verrassingen waardoor ik echt van mijn stoel viel (buiten de laatste ontknoping in het laatste hoofdstuk, die zag ik niet aankomen!).
Titel: Apocalyps| Auteur: Marissa Meyer| Uitgeverij: Blossom Books| Genre: fantasy| Pagina’s: 534 | Beoordeling: 3,25/5
Naar mijn gevoel kon deze trilogie makkelijk in twee boeken gegoten worden. Ik bleef na het lezen niet achter met een waw-gevoel en voel zelfs een beetje teleurstelling. De opzet van het verhaal is thans zo interessant, maar alles bleef gewoon een beetje vlak en vooral te langdradig. Voorts vind ik het ook jammer dat het einde niet helemaal afgerond is naar mijn gevoel terwijl daar de perfecte gelegenheid was voor wat emotionele scènes. Ach, geef mij maar The Lunar Chronicles van Marissa Meyer.
Liefs,
Rani