Ik had mij aangemeld voor het Premium Lezersprogramma van Best of YA waarbij je een boek kon selecteren in ruil voor een recensie. Ik koos voor Wat zou Martin doen? omdat ik heel benieuwd was naar dit boek omwille van de problematiek van racisme die het aankaart en ik wou weten hoe Nic Stone de boodschap zou overbrengen.
De zeventienjarige Justyce haalt uitmuntende cijfers, is aanvoerder van de debatclub is, en gaat volgend jaar naar het prestigieuze Yale. Kortom, hij is een brave jongen die geen vlieg kwaad doet. Maar als hij op een nacht zijn dronken ex-vriendin wilt helpen die tegenstribbelt om in de auto te gaan zitten, ziet een agent dit. Die agent gaat ervan uit dat Justyce iets kwaad van zin is omdat hij dat “type van jongens” kent en slaat hem in de boeien. Deze ervaring blijft Justyce bij en om zijn gevoelens een betere plaats te geven, begint hij brieven te schrijven naar Martin Luther King.
Racisme, etnisch profileren en politiegeweld zijn beladen thema’s die aan de kaak worden gesteld. Het boek bevat veel lagen die allemaal laten zien hoe de maatschappij nog veel werk nodig heeft. Zo heeft Justyce het moeilijk op school omdat bepaalde jongens vinden dat iedereen gelijk is, maar niet snappen dat dat in realiteit totaal niet het geval is. En al woont Justyce in een betere buurt, de jongens van zijn oude buurt vallen hem lastig waardoor Justyce met zichzelf in de knoop ligt om zijn plaats te vinden.
Tal van verschillende lagen worden behandeld in dit boek die je de ogen doen openen. De thema’s die worden behandeld zijn natuurlijk belangrijk, maar de manier waarop het verhaal is uitgewerkt is niet subtiel en kon soms dieper uitgewerkt worden zowel wat betreft personages als het verhaal zelf. Natuurlijk is het geen dik boek, dus dat was wel te verwachten. De richting van het verhaal lag er te dik op, waardoor het wat voorspelbaar werd. Ik was bovendien zelf geen fan van het gebruik van straattaal, alhoewel dat ook kan komen doordat het niet vertaald werd. Het voelde gewoon niet natuurlijk aan.
In het boek zijn verschillende standpunten in verwerkt. Zo zijn er personages die het politiegeweld steunen en anderen die daar tegen in gaan. Inhoudelijk laten die discussies de ogen openen, maar de manier waarop het is gebracht is lag er wat te dik op en kon wat subtieler gebracht worden.
Met Wat zou Martin? doen haalt Nic Stone de problematiek van racisme, politiegeweld, etnisch profileren aan op een ongelooflijk krachtige, serieuze en vooral pijnlijke manier aan. Het verhaal wordt verteld vanuit derde persoon, met de toevoeging van brieven en sommige delen die in scriptvorm worden verteld. De schrijfstijl van Nic Stone is simpel, bondig en kort en leest gemakkelijk weg. Het gebruik van scriptvorm wordt vaak gebruikt bij discussies, maar persoonlijk heb ik toch liever wat uitgewerkte dialogen.
Titel: Wat zou Martin doen? | Auteur: Nic Stone | Uitgeverij: Best of YA | Genre: Young Adult | Pagina’s: 200 | Mijn beoordeling: 3,5/5
Het boek is vlot geschreven en toegankelijk voor iedereen, maar mist her en der wat uitwerking en diepgang om nét dat tikkeltje meer impact te kunnen hebben. De boodschap die Stone brengt daarentegen is helder en duidelijk: niet iedereen is gelijk en er moet dringend iets gebeuren in de maatschappij. Wat zou Martin doen? is een boek dat heftige thema’s op een toegankelijke manier laat overbrengt.