Nell De Smedt bracht in 2020 haar debuut Circe uit, waarbij grote ogen werden getrokken omwille van het spectaculaire verhaal. Nu twee jaar later brengt ze De vijfpuntige ster uit, een boek vol spanning en gruwelijke scènes. Van Clavis kreeg ik De vijfpuntige ster opgestuurd. Wat vond ik ervan?
Vijf jaar geleden schitterde de vijfkoppige bende De vijfpuntige ster: ze hadden hun plaats verdiend in Traho door moorden en konden daardoor clubs uitbaten die hun meer dan genoeg geld in het laatje schuifden. Maar toen kwam er een einde aan hun bende en iedereen sloeg hun eigen weg in. Tot er een moord wordt gepleegd op één van hun leden. De moordenaar loopt nog op vrije voeten rond en de bende herenigt zich weer. Maar niets is zoals het eens was…
De vijpuntige ster is een heel duister, gewelddadig en soms zelfs gruwelijk boek. De Smedt weet door haar schrijfstijl die donkere setting naar haar hand te zetten. Het verhaal wordt verteld door de perspectieven van de leden van de bende, zowel in het heden als in het verleden.
Het verhaal speelt zich af in de duistere plekken van het getto van de stad Traho en geeft een Amerikaanse setting weer. Drugs, maffia, moorden,… Het is een gangsterverhaal op en top. Het getal 5 heeft een duidelijke symbolische waarde: ieder van de personages heeft vijf hoofdstukken waarin het verhaal vanuit zijn/haar perspectief wordt verteld. Het is zeker een verhaal dat niet voor iedereen is weggelegd. Zelfmoordgedachten, moord en expliciete taal komen uitgebreid aan bod in het verhaal.
Het mysterieuze weet De Smedt goed te behouden. Al werden enkele openbaringen al vroeg weergegeven in het verhaal waardoor het geen extra verrassingen teweeg brengt in het plot. Toch bleef er nog een onderliggende spanning aanwezig waardoor je je als lezer afvraagt hoe het afloopt met de personages.
De psychologische ondertoon van het verhaal komt heel sterk naar voren door de personages. De personages hebben elk hun eigen demonen. Al had ik liever bij enkele personages nog wat meer uitwerking gehad. Zo had ik moeite om mij in te leven in de stille Andrew die stapelgek is van de wrede Susanne. Susanne daarentegen was een van de interessantere persoanges. Zij is het brein van de bende en vertoont nooit emoties. Susanne en de psychopathische, lesbische vrouwengek Laure die ervan houdt om dieren te vermoorden leken qua karaktertrekken dan weer op elkaar. Ik moet toegeven dat vooral Laure en Susanne sterk neergezette personages zijn door hun eerder psychopathische trekken in de verf te zetten.
Het ontbreekt in dit boek niet aan actie en gewelddadige scènes. Al vond ik dat het zeer gemakkelijk lijkt te verlopen om een club over te nemen door te moorden. Het is een vrij diep boek: de personages hebben het allemaal moeilijk en voelen zich allemaal leeg, alleen en zinloos waardoor er wel eens gedacht wordt aan zelfmoord.
Titel: De vijfpuntige ster | Auteur: Nell De Smedt | Uitgeverij: Clavis | Genre: young adult | Pagina’s: 310 | Publicatie: april 2020 | Beoordeling: 3/5
Al zijn gangsterverhalen normaal niet mijn cup of tea, de vlotte schrijfstijl en het mysterie wist mijn aandacht er moeiteloos bij te houden. Door de psychologische ondertoon is dit een verhaal waar je wel eens van moet slikken. De vijfpuntige ster is een boek weggelegd voor lezers die wel wat kunnen verdragen in een verhaal.
CW: moord, zelfdoding
Liefs,
Rani