Sarah J. Maas heeft met Huis van Aarde & Bloed het eerste deel van een nieuwe reeks op de wereld losgelaten. Aangezien de andere reeksen van Maas hoog op ons lijstje van favoriete boekenreeksen staan, konden wij niet wachten om ons helemaal te verdiepen in haar nieuwe wereld.
Synopsis
In Huis van Aarde & Bloed leren we Bryce en Danika kennen, 2 goede vriendinnen die een appartement delen in Lunathion. Ondanks wat familiedrama – Danika die haar moeder kan overstijgen in de machtsverhouding binnen hun roedel en Bryce die verstoten werd door haar biologische vader – gaat het beide meiden voor de wind. Tot een brutale moord de hele stad opschrikt en een einde maakt aan het zorgeloze leven van Bryce.
Bryce krijgt de opdracht om de moordenaar te ontmaskeren en moet samenwerken met Hunt Athalar, de angstaanjagende engel die bekend staat als de Schaduw van de Dood. Samen bundelen ze hun krachten, maar de zoektocht verloopt niet zonder slag of stoot…
Schrijfstijl en worldbuilding
Laura: Huis van Aarde & Bloed is opnieuw in die typische stijl van Sarah J. Maas geschreven, waarbij je het boek eigenlijk niet kan neerleggen. Wat voor mij wel een aangename “verbetering” was, is dat er niet eerst 5 hoofdstukken puur en alleen aan de opbouw van deze nieuwe wereld gewerkt wordt. Er komt wel degelijk heel wat informatie op je af zodat je je een beeld kan vormen bij de omgeving waarin Bryce leeft, maar toch gebeurt dit op een veel aangenamere manier dan ik van Maas gewoon ben.
Rani: Het verhaal wordt voornamelijk verteld door de perspectieven van Bryce en Hunt. Zoals we van Maas gewend zijn is haar schrijfstijl heel aangenaam om te lezen. Ze gebruikt mooie beeldende zinnen. De worldbuilding in dit verhaal was heel erg uitgebreid waardoor er veel informatie binnenstroomt. En die informatie kon ik soms moeilijk plaatsen omdat het soms best ingewikkeld raakte. Het verhaal speelde zich af in de stad, maar alle informatie die werd gegeven over alles wat buiten de stad lag, bleef nogal vaag en moeilijk te begrijpen. Bovendien strooit Maas met veel vreemde begrippen om de hiërarchische structuur van de stad uit te leggen. Ondanks de stortvloed aan informatie leest het verhaal vlot weg en is het boek moeilijk neer te leggen.
Personages en romance
Laura: De personages kwamen me wel redelijk bekend voor, echt een “dit heb ik nog ergens gezien”-vibe. Een vrouwelijk hoofdpersonage dat haar mannetje weet te staan, een mannelijk personage met een lichaam als een Adonis, … Hoewel ik wel enige gelijkenis had verwacht tussen deze reeks en de andere reeksen van Maas, had ik dit dus niet in dit opzicht zien aankomen. Aangezien het boek, en de reeks Crescent City, werden aangekondigd als een reeks voor volwassenen – in tegenstelling tot de YA-reeksen Throne of Glass en A Court of Thorns and Roses – had ik persoonlijk eerder verwacht dat we hier de gelijkenis gingen zien en dat er wel wat pikante scènes in zouden zitten. Als je bekend bent met de boeken van Maas, weet je wel dat er redelijk wat van die scènes in haar boeken verwerkt zitten, dus ik had me wel bepaalde verwachtingen gemaakt. Die werden (gelukkig genoeg?) niet ingewilligd, maar ik vond dat de scènes die ze in het boek had gestoken, erg geforceerd leken te zijn waardoor dit ook echt ongemakkelijk werd.
Rani: Mocht je nog andere Maas boeken hebben gelezen ga je zeker en vast overeenkomsten zien met andere personages uit haar andere reeksen. Het viel het op dat de personages wat “gerecycleerd” zijn. De verschillende personages van dit boek leken heel erg op personages van andere boeken. Zo is Bryce bloedmooi en altijd begaan met haar uiterlijk, vindingrijk en niet op haar mondje gevallen. De andere personages zijn dan weer allemaal super knap (iedereen heeft een goudbruine huid die glanst in het licht, hoge jukbeenderen en een volle mond). De personage ontwikkeling van Bryce was mooi geportretteerd en vooral de vriendschap met Danika vond ik heel sterk neergezet. Hunt daarentegen was dan weer een complex personage met een heel moeilijk verleden met wie je niet anders dan kunt meevoelen. In dit boek wordt trouwens enorm veel expliciete taal gebruikt, dus wees gewaarschuwd!
Titel: Huis van Aarde & Bloed | Auteur: Sarah J. Maas | Uitgeverij: Boekerij | Genre: fantasy | Pagina’s: 939 | Publicatie: 14 maart 2020
Conclusie
Laura: Ik geef het boek 3,5 sterren. Het is niet het sterkste boek in het arsenaal van Maas, maar zeker ook niet het slechtste. Het verhaal op zich is echt sterk en heeft voldoende wendingen, al dan niet verwacht, om het spannend te houden. Ik kon het boek echt niet neerleggen en heb er misschien wel een paar uren slaap voor gelaten – en dat vind ik helemaal niet erg.
Rani: Ik geef Huis van Aarde & Bloed 4 sterren. Ik ben echt door het verhaal heen gevlogen en het verhaal zit solide in elkaar. De zoektocht naar de moordenaar was misschien soms zelfs langdradig, maar ik kon het zeker smaken en het bleef mysterieus. Op het einde gaat alles in een stroomversnelling met een heleboel verrassingen. Ik ben het met Laura eens dat dit zeker niet het beste verhaal van Maas is, maar het is nog altijd een heel sterk verhaal. Ik kijk alleszins al uit naar het volgende deel!
Groetjes,
Laura en Rani