Enkele maanden geleden heb ik De Ravenjongens op de kop kunnen tikken in een tweedehands boekenwinkel. Ik was al bekend met Maggie Stiefvater door de Huiver-reeks die ik heel tof vond tijdens mijn Twilight periode. Ik had wel eens opgevangen dat de De Ravenjongens wel tof zijn, dus dit leek mij de uitgelezen kans om het boek een kans te geven.

De zestienjarige Blue is de dochter van een helderziende. Bij haar thuis is het een bonte en gezellige bende van paranormale zieners, elk met hun eigen gaven. Blue heeft de kracht om andere krachten te versterken, maar verder heeft ze geen krachten op haar eigen. Maar dan ziet ze de geest van een onbekende jongen die binnenkort dood gaat. Dit kan 2 dingen betekenen: hij is de liefde van haar leven en zij wordt de oorzaak van zijn dood. Zij houdt zich voor dat ze zich niet gaat inlaten met de liefde en al zeker niet met de rijke jongens van de school Aglionby, ook wel bekend als de Ravenjongens. Maar door een toevallige ontmoeting met Gatsby en zijn bende raakt ze in een stroomversnelling van eigenaardigheden getrokken.

Al vanaf de proloog werd ik in het verhaal meegezogen. Stiefvater hanteert een leuke schrijfstijl door de kleurrijke beschrijvingen. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven. Eigenlijk is (een deel) van de uitkomst al ‘verklapt’, maar de uiteindelijke weg ernaar toe is nog steeds een groot vraagteken. En dat heeft Stiefvater mooi in het verhaal weten te verwerken, als lezer vraag je je af wat er tussenin nog allemaal gaat evalueren die gaat leiden tot de finale.

Het meest interessante voor mij was was de relatie tussen de rijke Gansey en arme Adam. Het verhaal was toch dieper dan ik had verwacht door mishandeling van Adam. De relaties tussen de personage vond ik mooi uitgewerkt. Alleen the bad guy Whelk had voor mij wat meer diepgang mogen hebben. Wat hem aanging voelde ik mij onbewogen en ik miste diepgang om zijn personage beter te begrijpen. Naar het einde toe vond ik het verhaal nogal vaag en abstract overkomen. Het ging opeens snel en het verhaal nam een vreemde wending.

Titel: De Ravenjongens | Auteur: Maggie Stiefvater | Uitgeverij: Full Moon | Genre: Young Adult, Fantasy | Pagina’s: 364 | Beoordeling: 3,75/5

De Ravenjongens heeft dus zeker potentieel. Wel jammer dat alleen de eerste 2 delen vertaald zijn door Moon Young Adult. De rest van de boeken ga ik dus in het Engels lezen. Blue en de Ravenjongens hebben mij zeker weten te bekoren en ik ben best benieuwd naar de rest van de reeks.

Liefs,

Rani

2 reacties op Booktalk | De ravenjongens (De raven cycle #1)

  1. Ik heb deze in de zomer gevonden. Je kan de hele serie gratis beluisteren op Spotify. Wel in het Engels maar het is mooi voorgelezen met verschillende stemmen. 😀

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.