Na meer dan 24 uur reizen, kwamen we eindelijk aan in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja! Al bij aankomst in de luchthaven in Phnom Penh kon ik de bekende Cambodjaanse geur opsnuiven: tropisch warm met een vleugje vochtigheid in verwerkt. Nadat we werden begroet door mijn nichten en de verplichte formaliteiten hebben ondergaan (visa), konden we eindelijk naar ons hotel gaan waar we als een blok in slaap vielen. De volgende middag vertrokken we op ontdekkingstocht.
Phnom Penh is de grootste stad van Cambodja en ligt aan de rivier Tonlé Sap. We hebben zelf vaak gewandeld aan de riverside. Bovendien was dat de enige plaats in Phnom Penh waar er een goed pad is aangelegd voor voetgangers. Wandelen in Phnom Penh is vrij moeilijk omdat de voetpaden heel slecht zijn en soms zelfs ontbreken. Oversteken is zelfs nog gevaarlijker door het hectische verkeer en het gebrek aan oversteekplaatsen. We namen eigenlijk altijd de tuktuk om ons te verplaatsen, ook omdat alles ver uit elkaar ligt.
Phnom Penh is een heel drukke stad en er rijden ontzettend veel voertuigen. Luchtvervuiling is dan ook een groot probleem. Je ziet veel mensen rondlopen met een mondmasker (dit was ook nog voordat het coronavirus helemaal was uitgebroken). Ik heb mondmaskers gekocht opdat ze toch een beetje fijn stof zouden tegenhouden omdat ik mij soms niet goed voelde door het fijn stof. Een week later werden de prijzen van mondmaskers trouwens opgedreven door het coronavirus.
Central market en Russian market
Een van de dingen die ik altijd tof vind om te doen, is markten bezoeken. En natuurlijk moesten we naar Central Market gaan, de meest bekende markt van Phnom Penh. Het is een vrij nieuw gebouw (vertaling van Khmer betekent ook Nieuwe markt, ik weet niet waarom ze het dan Central Market noemen). Central market wordt zowel druk bezocht door toeristen als locals. Er wordt vanalles verkocht: fruit, groenten, vlees, schoenen, souvenirs en ook veel brol (that’s what she said). Maar het is ook vooral bekend door de juwelen die er worden verkocht.
Het is aangeraden om altijd af te dingen. In Cambodja is het zo dat er vaak altijd een hogere prijs wordt gevraagd aan toeristen, dus afdingen is echt wel de boodschap! Nu, Cambodja is voor Westerlingen sowieso een goedkoop land en buitenlanders worden ook gezien als ‘rijk’ dus zonder schroom drijven ze de prijzen soms absurd omhoog.
Maar wat ik het leukst vindt aan Central Market (maar ook in het algemeen aan andere markten) is het eten! Je kan daar spotgoedkoop eten eten. Een klassieker in de Cambodjaanse keuken is noedelsoep en het is echt verrukkelijk. Je kan kiezen welk vlees wordt toegevoegd en je kan zelf kiezen hoe pikant je het wil hebben. De prijzen verschillen wel per eetstandje, dus vraag eerst de prijs of kijk eerst op de menukaarten.
Niet alleen Central Market is een bekende markt in Phnom Penh maar ook Russian Market. Deze staat vooral bekend om de goedkope merkkleren die ze verkopen. Het zijn vaak echte merkkleren die ze verkopen. Russian Market had ontzettend nauwe gangpaden en het was er bloedheet om rond te lopen maar ik heb er toch enkele souvenirs op de kop kunnen tikken.
Het is ook typisch dat tuktuk bestuurders bij veel toeristische attracties staan en je blijven vragen (vaak tot vervelends toe) of je een tuktuk nodig hebt en vragen wat je die dag nog gaat doen (omdat ze je willen rondrijden). Ze vragen ook vaak wat je plannen zijn voor de volgende dagen en ik zou gewoon zeggen: vriendelijk afschepen. Een veel gebruikte scam die ze gebruiken rond de buurt van het Royal Palace is dat het Paleis die dag juist gesloten is, maar de bestuurder wil wel een tour doen met leuke bezienswaardigheden voor een goed prijsje. En ook opgepast voor gauwdieven, vooral op drukke plaatsen!
Wat Phnom en pagoda
In Cambodja is boeddhisme de officiële godsdienst en de overgrote bevolking is een aanhanger van het boeddhisme. Overal in Cambodja zijn er dan ook pagoda’s (waar de monniken wonen en onderwezen worden). Je kan daar altijd een kijkje nemen. Je moet wel je schoenen uitdoen als je een tempel betreedt en vrouwen mogen monniken ook niet aanraken. De bekendste pagoda in Phnom Penh is Wat Phnom. Het is tevens het hoogste punt van Phnom Penh, dus je moet wel enkele trappen beklimmen. Vroeger waren er apen (toen ik kleiner was ben ik er door eentje gebeten), maar de apen zijn enkele jaren geleden weggehaald omdat ze de toeristen beten (werd ons de vorige keer verteld).
Op één van onze omzwervingen rond het Koninklijk Paleis zijn we bij toeval bij een pagoda gekomen waar er geen toeristen waren, maar wel veel katten. In Cambodja zie je ook overal straathonden en straatkatten rondzwerven. Zo zielig!
Night Market
Een gezellige plaats naar mijn mening is Night Market. Je kan er goed eten en er is veel ambiance. Zoals de naam doet vermoeden is deze enkel ’s avonds open. Er wordt ook gezongen en na het eten kun je rustig langs de kraampjes kuieren, al is het maar een kleine markt.
Takeo
Met mijn familie zijn we ook naar Takeo geweest, een andere provincie. Het was enkele uren reizen en onderweg zagen we enorm veel wegenwerken. Je merkt al gauw het verschil tussen de stad en het platteland. Mijn tante wees erop dat ze Phnom Penh aan het volbouwen zijn met winkelcentra’s en woningen. Op het platteland zie je dat niet. Daar worden geen ultramoderne gebouwen opgetrokken en zie je de meer arme mensen. De koeien lopen er ook over straat.
Onderweg naar Takeo zijn we gestopt bij een school omdat er een familielid werkt. Ik was heel nieuwsgierig geworden en samen met mijn nichtje zijn we de school gaan verkennen. We hadden veel bekijks en toen we langs een lokaal langs kwamen kwam een leerkracht ons begroeten. Hij geeft Engelse les en ik vermoedde dat hij enorm blij was om Engels te praten met ons. Hij heeft een tijdje zijn les opgeschort om met ons te praten en zijn Engels te oefenen.
Open Book en Olympic Stadium
Als boekenliefhebber moest ik natuurlijk ook een boekenwinkel bezoeken. Daar heb ik eigenlijk Khmer leerboeken gekocht en toen we weer aan het ronddolen waren, kwamen we een bibliotheek/tweedehands boekenwinkel tegen. Ik werd instant gelukkig! Natuurlijk werken ze met niet met een gesofisticeerd systeem zoals bij ons, maar het gaf mij toch voldoening om te zien dat er aandacht aan lezen wordt besteed.
Mijn nichten hadden ons ook meegenomen naar Olympic Stadium. Nee, er zijn geen olympische spelen gehouden daar. Maar de lokale bevolking sport er wel. Zo wordt er gedanst, wordt er gekuierd op de tribunes en wordt er gevoetbald.
Phnom Penh: traditioneel en modern
Phnom Penh is een stad vol met tegenstellingen. Aan de ene kant zie je de mensen die niet veel hebben om rond te komen. Aan de andere kant wordt er ontzettend veel gebouwd in Phnom Penh, vaak door Chinese investeerders.
Een van die nieuwigheden is Eon Mall, een immens winkelcentrum. Wanneer je binnen komt, kom je terecht in een wereld van luxe, onbetaalbaar voor de meeste gewone Cambodjanen. Eenmaal terug buiten, word je geconfronteerd met de harde realiteit dat de gewone mensen met moeite rondkomen.
Nog enkele foto’s
Eerlijk gezegd hebben we niet heel veel gedaan in Phnom Penh. Zo zijn we niet naar Silk Island gegaan en ook niet naar het Genocide Museum (Tuol Sleng). Het Royal Palace hebben we ook niet bezocht, maar dat is omdat we daar de vorige keer al waren geweest en geen zin hadden om weer inkom te betalen.
Phnom Penh is niet mijn favoriete stad van Cambodja. Het is er te druk. Maar ik moet bekennen dat de stad mij na een tijdje toch heeft kunnen charmeren. Er zijn best verborgen parels en er is ook zoveel te doen, maar je moet het gewoon weten.
Volgende blogpost over Cambodja: Battambang. Een avontuur met veel hobbelwegen, een verkeerde route en miljoenen vleermuizen.
Liefs,
Rani