Ik was vroeger een Gleek. Bijna 10 jaar geleden kwam ik eens een filmpje tegen van Glee op Youtube en ik was hooked. Helaas staat België gigantisch achter met series en na seizoen 2 ben ik noodgedwongen moeten stoppen met kijken. Maar ik hoopte ooit Glee helemaal te bekijken. En toen kwam Glee op Netflix en ik was in de zevende hemel. Alle zes seizoenen heb ik ondertussen bekeken en ik deel graag mijn mening over deze serie. Geen spoilers!
De musical-reeks Glee gaat over een zangkoor in een middelbare school. De Glee club is allerminst populair en als groep hebben ze heel wat te maken met obstakels. Vooral Sue Sylvester, de coach van de cheerleaders wil hen dwarsbomen. Zij vindt niet dat de Glee club een plaats hoort te hebben op school. Maar ook als individuen hebben de afzonderlijke personages te maken met allerlei typische tienerproblemen. Doorheen de seizoenen zien we de personages groeien.
Glee bestaat uit immens veel personages. Doorheen de seizoenen gaan en komen er ook veel personages bij. De hoofdpersonages zijn de ambitieuze Rachel Berry en de populaire Finn Hudson. Doorheen de seizoenen krijgen ook andere personages een meer belangrijke rol toebedeeld. Rachel Berry kan vrij vervelend zijn (vooral in de eerste seizoenen), en ik had soms liever gehad dat niet alles rond haar draaide. Maar doorheen de seizoenen groeit ze en ondanks haar vervelende trekken blijf je haar toejuichen. Maar het meest vervelende personage, hij stoorde mij vanaf seizoen 1 tot en met 6 is Will Schuester! Jezus, zijn personage heeft mij nooit weten te boeien en als leerkracht schortte er te veel aan hem. Natuurlijk moet je de serie helemaal niet serieus nemen (kijk maar naar Sue Sylvester), maar hij wordt neergezet als een leerkracht die het goede wil doen, en ja, hij is ook maar een mens, maar zijn personage boeide mij het minst.
Je merkt dat het script soms is aangepast aan de acteurs en dat niet alles op voorhand is vastgelegd. En dat resulteerde in ongelooflijk veel plotholes, veel onafgewerkte verhaallijnen en gewoon tal van slordigheden die vermeden hadden kunnen worden.
Desondanks vind ik het wel mooi hoe sommige belangrijke thema’s aan bod kwamen zoals uit de kast komen, transgenders, pesten, ziekte, etc. Ik ben blij dat we de personages ook nog bleven volgen toen ze naar College gingen, want toen waren de meeste personages toch ‘gegroeid’ en waren ze minder vervelend.
De liedjes maakten enorm veel goed! Ik vond het leuk hoe ze sommigen liedjes in een totaal ander jasje en hoe het echt geslaagd was.
Dus ja, er zijn wat absurde verhaallijnen in Glee, maar ik kan de positiviteit die de serie brengt wel appreciëren. Ondanks de vele plotholes en vrij vervelende personages kon ik niet stoppen met Glee te kijken. Er waren namelijk personages die het enorm waard waren om te blijven kijken. En de liedjes zijn natuurlijk een mega meerwaarde. Alhoewel het geen serie is die ik nog eens voor een tweede keer zou bekijken, heb ik er toch vaak van genoten.
Liefs,
Rani