Vorige maand was ik vol lof over Caraval: het mysterieuze spel ontworpen door de beruchte Legende. Na het lezen van Caraval waren er nog tal van onbeantwoorde vragen waar ik dringend een antwoord op nodig had. Wat is er gebeurd met de moeder van Scarlett en Donatella? Maar voor mij was de meest prangende vraag: wie is Legende? Gingen we daar eindelijk achter komen in dit tweede deel?
Meester Legende wordt deze keer verteld vanuit het perspectief van het jongste zusje: Donatella. Net zoals in het vorige deel is de schrijfstijl van Garber prachtig. Zonder problemen waan je je in de magische wereld van het betoverende spel en raak je in de ban van de identiteit van Legende. In dit deel heeft Scarlet een minder belangrijke rol gekregen. En eerlijk gezegd vond ik dat totaal niet erg. Begrijp me niet verkeerd, ik heb genoten van Scarlet in het eerste deel, maar ik was ook heel benieuwd geworden naar Donatella.
Ook deze keer wordt er Caraval gespeeld, wat heel uitzonderlijk is. Normaal wordt Caraval maar één keer per jaar gespeeld, maar nu wordt het spel gespeeld slechts 2 maanden na de laatste voorstelling, ter ere van keizerin Elantine. En Tella wil het spel spelen. Ze wil weten wat er is gebeurd met haar verdwenen moeder. En om daar achter te komen moet ze (je voelt het al aankomen) het spel winnen en de naam van Legende weten te achterhalen!
Net zoals in Caraval ontbrak het ook hier weer niet aan plottwists. Je weet nooit wat er gaat gebeuren. Is alles wat Tella overkomt echt of hoort het maar bij het spel? We leren in dit deel ook Dante (soort van) beter kennen (waar ik stiekem op hoopte!) en er wordt een nieuw personage geïntroduceerd: de wrede Jacks. Ook in dit deel ontbrak er niets op romantisch vlak. De vonken vlogen er meer dan eens af. 😉
Titel: Meester Legende | Auteur: Stephanie Garber | Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff | Genre: fantasy, young adult | Pagina’s: 415 | Beoordeling: 4,5/5
Wat mij al opviel in Caraval en ook in dit deel, is dat de band tussen zussen heel mooi wordt weergeven. Ikzelf als oudste zus kon mij op vele manieren identificeren met Scarlett en in Donatella kon ik dan echt weer kenmerken van mijn zusje ontdekken. Donatella is meer impulsief en een wildebras terwijl Scarlett voorzichtiger is en meer verantwoordelijkheid draagt. Die zussenband heeft Garber echt mooi weten neer te zetten.
Kortom, Meester Legende evenaart zonder twijfel het niveau van Caraval. De verhaallijn van de Fortunae vond ik een originele insteek en de plottwists hielden mij de hele tijd in de ban. Ik had mij alleen de ontknoping van Legende iets … grootser verwacht. Op de een of andere manier verwachtte ik daar een verrassing van jewelste die mij van mijn stoel ging blazen (ik kan toch echt niet de enige zijn?). Ik ben enorm benieuwd naar het slotdeel. Helaas is het nog tot oktober wachten op de vertaling!
Liefs,
Rani