Cytonic is het derde deel uit de Skyward-serie van bestseller auteur Brandon Sanderson. Ik was onder de indruk van de vorige delen en was dan ook heel benieuwd naar het vervolg. Ik bleef namelijk met nog tal van onbeantwoorde antwoorden achter en ik hoopte op enkele verlossende antwoorden in Cytonic.

Spensa heeft bewezen dat ze een van de beste piloten is van de luchtmacht op haar thuisplaneet Detritus. Ze redde haar volk al twee keer van uitroeiing door de Krell, een buitenaardse soort die hen al tientallen jaren gevangenhoudt. Na haar succesvolle infiltratie als spion bij de Superioriteit – de regerende galactische alliantie die erop uit is om al het menselijke leven te domineren – leerde ze meer over andere wezens en de wapens die de Superioriteit wilt gebruiken: de delvers. Het zijn oude mysterieuze buitenaardse krachten die planeten in een oogwenk kunnen wegvagen. Met haar cytonische krachten probeert Spensa antwoorden te vinden in het niemandsland, een plek waar maar weinigen ooit uit terugkeren…

In Cytonic belandt Spensa in een nieuwe wereld: het niemandsland. Het niemandsland is een vreemde plek die samengesteld is uit verschillende soorten fragmenten – een soort mini-eilandjes – waarbij ze met de hulp van Chet, een zelfverklaarde ontdekkingsreiziger, op zoek gaat naar antwoorden over haar cytonische krachten.

Cytonic heeft dezelfde opbouw als de vorige boeken: Spensa vindt een nieuw groepje waar ze geleidelijk aan een band mee begint te vormen en waarmee ze begint te trainen en tussendoor gebeuren er spannende dingen. Daardoor voelde het verhaal een beetje repetitief aan, en bovendien had ik geen enkele connectie met deze nieuwe personages, met uitzondering van Chet. Ik vind het ook een beetje jammer dat we (tot nu toe) niet meer de personages van de vorige delen tegenkwamen. Waar ik wel ontzettend van genoot was weer de relatie tussen M-Bot en Spensa, deze werd echt tot een hoger niveau getild. M-Bot, een kunstmatige intelligentie, die op de een of andere manier nu emoties kent, was echt heerlijk om over te lezen.

Er waren weer onthullingen die voortbouwden op het plot, maar het waren geen onthullingen waar ik steil van achterover viel. Mijn grootste probleem was dat het verhaal als opvulling voelde. Er gebeurde gewoon niet veel en op sommige momenten vond ik het zelfs saai. Er is weliswaar actie aanwezig, maar niet zoveel als in de eerste twee boeken en in mijn ogen had dit boek korter gekund. Nu, de wereld van het niemandsland vond ik daarentegen wel intrigerend en heel goed opgebouwd.

Titel: Cytonic| Auteur: Brandon Sanderson | Uitgeverij: Iceberg Books | Genre: science fiction | Pagina’s: 407 | Beoordeling: 3,5/5

Het doet mij pijn in het hart om te bekennen dat ik deze keer minder heb kunnen genieten van Cytonic. Ondanks de beeldende wereldopbouw verveelde het verhaal op sommigen momenten en kwam het moeizaam op gang. Ik kan mij niet aan de indruk ontdoen dat het wat opvulling was. Desondanks ben ik echt benieuwd naar het vervolg, want Spensa en M-Bot zijn echt een van de leukste personages die ik ben tegengekomen én de wereldopbouw is echt wel knap neergezet.

Ik ontving Cytonic als recensie-exemplaar van Iceberg Books, dat heeft op geen enkele manier deze recensie beïnvloed.

Liefs,

Rani

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.