Eigenlijk stond Koninginnen al sinds zijn release in het Nederlands op mijn TBR. Het concept van 3 zussen die elkaar moet doden om de kroon te bemachtigen, klonk mij interessant (en wreed) in de oren. Maar ja, ik ben een uitsteller in hart en nieren en het heeft dus tot nu geduurd eer ik het boek uitlas. Wat vond ik van dit boek?
Koninginnen vertelt het verhaal van een drieling – tevens 3 koninginnen – die afzonderlijk van elkaar wonen op het eiland Fennbirn. Elk van de koninginnen heeft een andere kracht. Zo gaan de geruchten dat Arisnoe de kracht heeft om de natuur te manipuleren, terwijl Mirabella de elementen kan oproepen. Katharine heeft dan weer de kracht om ieder gif te overleven. Op hun zestiende verjaardag begint de strijd om de kroon. Want er kan maar één iemand de kroon bemachtigen en daarvoor kan er maar één zus de strijd overleven.
Het verhaal wordt door allerlei verschillende perspectieven verteld en niet alleen door de koninginnen (zoals ik eigenlijk verwacht zou hebben). Zo werd het verhaal wel eens verteld door bepaalde leden van de hofhouding van de koninginnen. Soms kwam het wel eens voor dat de wisseling van perspectief in het midden van een alinea voorkwam, wat ik wel als storend ervaarde. Voorts viel de schrijfstijl mij in het begin wat tegen, het kwam allemaal wat stroef en geforceerd over. Het is niet de leukste schrijfstijl, maar na een tijdje raakte ik er wel aan gewend.
De spanningsboog was een groot struikelblok in dit verhaal. Het verhaal kwam maar met moeite van de grond. Het duurde een aantal honderd pagina’s voordat er iets gebeurde. We leren de personages ondertussen wel beter kennen, maar de enorme hoeveelheid aan randpersonages die aan bod kwamen, maakte het voor mij soms onnodig ingewikkeld. Ik weet eerlijk gezegd nog steeds niet wie wie is… Kortom, het duurt een hele tijd voordat het verhaal in gang schiet en zelfs dan ontbreekt er nog daadwerkelijk actie. Desondanks ondervond ik dat ik wel wou weten wat er ging gebeuren eenmaal ik in het verhaal zat.
Ondanks het vele politieke gekonkel vond ik de drie koninginnen wel interessant. Ze hebben allemaal beduidend andere karaktertrekken die toch mooi naar voren zijn gekomen. Als lezer leef je wel met hen mee. Natuurlijk kon ook romance niet uitblijven waar alle drie mee te maken krijgen. Alleen een bepaalde driehoeksverhouding die aan bod kwam, vond ik … om te cringen. Aaarg, die relatie had meer uitwerking nodig.
Titel: Koninginnen | Auteur: Kendare Blake | Uitgeverij: HarperCollins | Genre: Young Adult, Fantasy | Pagina’s: 352 | Beoordeling: 3,5/5
Al bij al was het zeker geen hoogvlieger en bepaalde aantekeningen buiten beschouwing gelaten vind ik dat er zeker potentieel inzit. Het verhaal mist alleen wat uitwerking op bepaalde vlakken, maar er zitten wel interessante personages in die mijn interesse hebben gewekt. Het einde van het boek geeft me toch goede hoop dat het tweede boek meer actie gaat bevatten van meet af aan (fingers crossed!). Ik denk ook gewoon dat de flaptekst de verkeerde verwachtingen heeft gewekt door te suggereren dat de strijd om de kroon al gaat losbarsten, terwijl dat helemaal niet het geval was.
Liefs,
Rani