Zilvergaren leek me echt het perfecte boek om te lezen tijdens de winter. Ik had het al een tijdje geleden gekocht, maar het bleef maar op mijn stapel ongelezen boeken liggen. Tot ik op Goodreads zag dat een van mijn favoriete auteurs (Patrick Rothfuss) dit boek had uitgeroepen als één van de beste boeken die hij afgelopen jaar had gelezen. Toen werd het tijd voor actie en ben ik onmiddellijk in het boek gedoken. En wat heeft Zilvergaren mij totaal niet ontgoocheld! Dit boek is toch wel één van mijn favoriete boeken van 2018 geworden.
Zilvergaren is een verhaal dat zich afspeelt in de barre winter met een Russische setting. De aanhoudende winter zorgt ervoor dat het volk moeilijk het hoofd boven water kan houden. Zo ook de Joodse Miryem. Zij is dochter van een geldschieter, maar haar vader is onbekwaam om zijn geld te innen bij zijn schuldenaars en uiteindelijk komt het gezin in armoede terecht. Miryem kan het niet maar aan en besluit om het heft in eigen handen te nemen en gaat zelf het geld innen. Ze wordt eerst niet serieus genomen door de dorpelingen, maar ze slaagt er alsnog in om grote hoeveelheden geld te innen. Algauw gaat het gerucht de ronde dat Miryem zilver in goud kan veranderen. Ook dat gerucht heeft de oren van de koning van het wrede Staryk volk bereikt en hij heeft plannen met Miryem voor zijn eigen gewin…
Titel: Zilvergaren | Auteur: Naomi Novik | Uitgeverij: Luiting-Sijthoff | Genre: Fantasy | Pagina’s: 493 | Beoordeling: 5/5
De 3 hoofdpersonages van het boek zijn 3 vrouwen die op het eerste zicht niets met elkaar gemeenschappelijk hebben, maar algauw worden de parallellen tussen hen zichtbaar. Miryem heeft het niet makkelijk omdat zij en haar familie worden beschouwd als minderwaardig omdat ze joods zijn. Maar ze is helemaal geen zielig meisje, ze staat sterk in haar schoenen en lost haar problemen op door hard te werken. Wanda is een arm boerenmeisje dat nooit een liefdevolle familie zoals Miryem heeft gekend. Haar papa is verslaafd aan drank en dat ontspruit zich wel eens in woede aanvallen. Wanda wordt door Miryem aangenomen om bij haar familie te werken om zo de schuld van haar vader kwijt te spelen. De ongelukkige Irina is de dochter van een rijke heer, maar haar vader heeft maar één doel voor ogen met zijn dochter: namelijk dat ze trouwt met de rijke tsaar…
De schrijfstijl van de auteur zorgt ervoor dat het boek enorm atmosferisch was, met de (Russische/Poolse?) winterse setting. Het verhaal zelf wordt verteld door de perspectieven van 6 personages vanuit eerste persoon. Naarmate het verhaal vordert, komen er meer perspectieven bij. De wisselende perspectieven zorgden voor een leuke afwisseling, maar af en toe had ik wel moeite om de (vrouwelijke) personages van elkaar te onderscheiden. Ieder personage had wel zijn charmes en het feit dat de personages niet voorspelbaar waren hebben er echt voor gezorgd dat je nooit helemaal wist waar het verhaal naartoe ging leiden. In het begin had ik zelfs totaal geen idee welke richting het verhaal uitging (ik had ook wel totaal niet de flaptekst gelezen, het enige wat ik van het boek wist, was dat het een Rapunzel retelling is).
Naomi Novik heeft -weliswaar op een niet al te subtiele manier – verschillende thema’s onder de aandacht gebracht zoals onderdrukking van vrouwen, discriminatie jegens joden, ongelijkheid in een standenmaatschappij,… Ik vond ze desondanks mooi verweven in het boek en laten je als lezer vooral de onmacht en ongeloof voelen die zulke materies oproepen.
Kortom, de originele draai die aan sprookjes werd gegeven en het interessante plot hebben ervoor gezorgd dat Zilvergaren een van mijn favoriete boeken van afgelopen jaar is geworden. De winterse setting heeft er echt voor gezorgd dat dit het perfecte winter boek is om knus te lezen met een dekentje en warme choco. Er waren ook genoeg hartverwarmende momenten die iedere lezer sowieso doen ontdooien in deze koude temperaturen. 😉
Liefs,
Rani