Nadat ik de A Court Of Thorns And Roses-reeks voor de eerste keer gelezen had, stond het wel al vast dat ik me ooit nog aan de Throne of Glass-reeks zou wagen. Ik kon me helemaal vinden in de schrijfstijl van Sarah J. Maas en aangezien Throne of Glass redelijk wat elementen gemeenschappelijk heeft met ACOTAR, kwam de reeks op mijn TBR terecht. Op een mistige ochtend zat ik dan ook aan mijn bureau ACOTAR te herlezen, waarop een van mijn collega’s naar me toe kwam en zei, “Als je die goed vindt, dan is Throne of Glass helemaal iets voor jou. Ik zal ze meenemen, je zal wel zien!”. En zo geschiedde…