Een jaar geleden verscheen Hemese rivalen van Rebecca Ross, een boek waar ik al veel van had gehoord. Net zoals de meerderheid van mijn boeken kwam deze ergens op mijn oneindige TBR stapel terecht. Laatst vond ik het dat het eens tijd was om eens effectief te beginnen in dit boek. Gelukkig rond dezelfde tijd dat het tweede deel ook uitkwam. Was Hemelse rivalen effectief een hemels boek?
In een wereld waar een oorlog woedt tussen twee goden probeert Iris Winnow samen met haar moeder voort te ploeteren in haar leven. Haar broer Forst zit aan het front te strijden voor de godin Enva maar wordt vermist dus is het aan Iris om geld in het laatje te brengen. Ze gaat werken voor de krant, de Gazet van Oath, waar ze vooral overlijdensberichten schrijft. Ze ontmoet er de arrogrante Roman Kitt, haar grote rivaal die net als haar strijdt om de promotie tot vaste columnist. Iris probeert haar broer aan het front te bereiken door brieven te schrijven maar haar brieven belanden uiteindelijk niet bij haar broer maar bij iemand anders. Wanneer de onbekende terugschrijft ontstaat er band die Iris uiteindelijk zal leiden naar het front gewapend met haar magische schrijfmachine…
Na enkele pagina’s raakte ik helemaal in vervoering door de prachtige schrijfstijl van Rebecca Ross. Ze schrijft prachtige zinnen door haar poëtische stijl die je helemaal raken. Voorts is haar schrijfstijl ook heel beeldend door het gebruik van metaforen. Ik heb ontzettend veel quotes aangeduid omdat ze echt bij mij resoneerden. Het verhaal wordt vanuit 2 perspectieven verteld vanuit derde persoon: Iris en Roman. Ik houd wel van een meervoudig perspectief, en hier was dat helemaal de juiste keuze om de hoofdpersonages beter te begrijpen. Verwacht je bij Hemelse rivalen niet aan veel worldbuilding, want deze was quasi niet aanwezig. In deze wereld is er magie, maar deze wordt ook niet enorm toegelicht en hoe het werkt werd ook vaag gehouden. Ik houd wel van een uitgebreide worldbuilding, maar in dit geval was het ook helemaal niet nodig bij het verhaal. Wat ik wel miste was een kaart van de stadjes om het overzicht wat te kunnen bewaren, maar dat is natuurlijk een detail.
Het concept van brieven schrijven naar elkaar door middel van een magische schrijfmachine vond ik een tof concept. En wel, ik vond de relatie tussen Roman en Iris best lief. Het tempo zat goed, het voelde allemaal niet geforceerd. Je ziet hun relatie doorheen het boek groeien: van een ontluikende romance tot een echte, volwassen relatie.
De oorlogstaferelen waren wel slikken om te lezen, en ondanks de duistere achtergrond was er ook een overvloed aan warmte door de verschillende personages die worden geïntroduceerd naarmate het verhaal vordert. Die randpersonages gaven het boek wat meer warmte en verzachtte de relatie ook tussen Roman en Iris. Ik had eerst even schrik dat de introductie van Attie, ook een journalist misschien een rivaliteit ging aanwakkeren tussen Iris en haar, maar dat was niet het geval. Het ging echt om vriendschap en dan heb je Marisol die een moederfiguur krijg.
Titel: Hemelse rivalen | Auteur: Rebecca Ross | Uitgeverij: The House of Books | Genres: fantasy, romance| Pagina’s: 431 | Mijn beoordeling: 4/5
Conclusie: Hemelse rivalen is een hemels boek. Door de mooie en ietwat poëtische schrijfstijl was het echt genieten, voeg daarbij de zinderende energie tussen de twee hoofdpersonages aan toe en je hebt een prachtig verhaal in handen. Ik heb ontzettend genoten van dit verhaal en ben uiteraard meteen in het tweede deel gedoken!
Liefs,
Rani