De Kleuren van Magie was mijn eerste kennismaking met V.E. Schwab. En wat voor ééntje! Ik heb De kleuren van Magie helemaal verslonden en na het lezen vervloekte ik mijzelf dat ik zolang heb gewacht om het boek te lezen. Dus natuurlijk heb ik mij dan ook meteen het tweede deel aangeschaft. Kon De kleuren van schaduw tippen aan het eerste deel?

Het is ondertussen 4 maanden geleden sinds Lila Bard en Kell hun wegen zijn gescheiden. Het is 4 maanden geleden sinds ze de wrede tweeling in wit Londen hebben verslagen. Lila haar droom is deels uitgekomen, ze vertoeft op een kaperschip onder leiding van Alucard Emery. Ze beleeft de tijd van haar leven op zee, maar wanneer de internationale magiewedstrijd plaatsvindt, vindt ze haar weg terug naar de hoofdstad. Met Kell gaat het minder goed sinds de gebeurtenissen in wit Londen. Hij is rusteloos en wordt geteisterd door duistere dromen. En hoe vergaat het Wit Londen ondertussen sinds die noodlottige dag?

De schrijfstijl van Schwabb is heel vlot met mooie beeldende zinnen. De verhaallijnen worden nu door meerdere personages verteld, waaronder ook prins Rhy. Dit tweede deel is qua opbouw heel verschillend van het eerste deel. Het verhaal is een pak trager dan het eerste deel en je merkt dat het vooral bedoeld is als aanloop is naar het volgende boek.

In dit deel wordt er meer gefocust op de personages dan echt het plot. Zo wordt er een nieuwe personage geïntroduceerd: de flamboyante piraat kaper Alucard Emery waarmee Lila meevaart. Alucard is een ondoorgrondelijk en mysterieus personage, maar wel iemand die je graag mag ondanks zijn streken. En natuurlijk is er de dappere maar ook roekeloze Lila die op haar eigen benen staat. Zij wordt neergezet als een badass personage dat zich graag in mannenkleren hult. Maar mijn favoriete hoofdpersonage is nog steeds Kell. Schwab heeft Kell mooi weten te portretteren met zijn frustraties en emoties die hij heeft. Als lezer begrijp je zijn gevoelens zonder dat hij vervelend overkomt. En natuurlijk kan ik de charmante en losbandige Rhy niet vergeten! De magische band tussen Kell en Rhy drukt zwaar op hen beiden.

In tegenstelling tot het eerste deel, komt dit verhaal rustig op gang. Het verhaal miste wat spanning maar desondanks merkte ik dat ik door het verhaal vloog omdat ik het zo leuk vond om de personages beter te leren kennen. Doorheen het verhaal voel je wel de onderliggende dreiging die tot uiting komt door de hoofdstukken die zich afspelen in wit Londen. Het is duidelijk dat er iets op til staat, maar Schwab neemt daar rustig de tijd voor en daardoor kabbelt het verhaal rustig door.

Titel: De kleuren van schaduw | Auteur: V.E. Schwabb | Uitgeverij: Boekerij | Genre: fantasy | Pagina’s: 560 | Beoordeling: 4,5/5

Ondanks het gebrek aan echte actie, was ik toch helemaal ondergedompeld in het verhaal. De schrijfstijl en de boeiende personages zorgden ervoor dat ik het boek maar niet kon loslaten. Helaas is het nog eventjes geduld uitoefenen voordat ik het derde deel kan duiken!

Liefs,

Rani

2 reacties op Booktalk | De kleuren van schaduw (Schemering #2)

Laat een antwoord achter aan sigridenrani Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.