Een boek met draken? Ja, dat moest ik toch gewoon lezen! Ik ben namelijk gek van draken, dankzij Eragon en Game of Thrones! Zonder dat ik eigenlijk wist waar het precies over ging (buiten draken, wat natuurlijk voor de hand ligt) begon ik in dit boek vol goede moed. Laat ik je dit verklappen: ik heb een beetje gemengde reacties over dit boek. Waarom?
Laat ik eerst beginnen met de het uiterlijk van het boek: de kaft! Die is echt beeldschoon! Ik vind deze zoveel mooier dan de originele cover, want deze kaft past echt perfect bij de inhoud van het boek! Stiekem heb ik dit boek ook gekocht voor de mooie cover.;)
Titel: Iskari – De laatste Namsari | Auteur: Kristen Ciccarelli | Uitgeverij: Blossom Books | Genre: Young Adult, Fantasy | Pagina’s: 379 | Beoordeling: 3,25/5
Het boek gaat over Asha, de dochter van de koning die draken doodt. Vroeger waren mensen wel close met draken, maar op een gegeven moment hebben draken zich tegen mensen gekeerd en nu heeft Asha de opdracht om alle draken te doden. Maar Asha heeft niet alleen draken als kopzorgen, ook haar nakend huwelijk met de wrede Jarek baart haar zorgen.
Ik houd van draken. Liefst nog levend, dus dat Asha draken doodt, vond ik echt niet leuk. Maar goed, het personage Asha: aan de ene kant vond ik het leuk dat ze een sterke heroïne is, ze staat op haar eigen benen, ze doet niet onnozel, ze staat echt sterk in haar schoenen. Maar aan de andere kant was ze vaak afschuwelijk naïef en dom. Ik heb vaak luidop zitten zuchten met haar. Vanbinnen beseft ze dat de situatie afschuwelijk was voor slaven en ook al deed ze geen gruwelijke dingen tegenover slaven en ondergeschikten – kijk maar naar haar relatie met haar nichtje – maar het feit dat ze zo lichtzinnig over hun situatie deed, ergerde me mateloos. Asha heeft haar hart op de juiste plaats hoor, en natuurlijk moet ze zichzelf ontwikkelen, maar voor mij kwam ze vaak storend over. Verder vind ik het jammer dat er soms dingen werden aangekondigd die je al van mijlenver zag aankomen, en wonder bij wonder, Asha zag het niet aankomen!
Het liefdesaspect, tja, dat was niet per se slecht hoor, maar het deed me ook niet echt iets. Vond ik het boek dan zo slecht? Nee hoor, er waren wel scènes bij die me bij de keel grepen hoor, maar de ergernissen over Asha namen gewoonweg de bovenhand. Ik vond ook dat het boek nogal gerusht overkwam. Want op zich gebeurde er echt veel in het boek, de verhaallijn die in het boek verteld werd, die wordt normaal in fantasyboeken verspreid over meerdere delen en niet in 1 sitting verteld.
Kortom, het boek is niet vernieuwend. Ik heb er wel van genoten, maar het blies me niet van mijn sokken. Ga ik het vervolgdeel lezen? Waarschijnlijk wel, ik sta er voor open, maar ik ga niet aftellen naar de releasedatum hoor. Ben ik een beetje teleurgesteld? Ja, best wel, maar ik heb goede hoop dat het tweede deel veel beter zal zijn!
Liefs,
Rani