Hazelwoud was het allereerste, fysieke recensie-exemplaar dat we kregen voor de blog. Zoals je misschien kunt zien op de foto, is het alvast een erg mooie uitgave. Benieuwd hoe we dit exemplaar hebben gekregen en of de inhoud even mooi is als de buitenkant?
Enkele weken geleden kreeg ik een berichtje van mijn vriendin Liesa. Liesa en ik hebben samen Taal- en Letterkunde in Leuven gestudeerd, zij is ondertussen bezig aan de opleiding “Literatuur Vandaag” in Nederland. Dat betekent dat we elkaar dus niet meer zo veel zien als vroeger. Gelukkig is het tegenwoordig makkelijk om contact te houden via social media en zo wist zij dus ook van het bestaan van BookBuddies af! Ze mailde me om te zeggen dat ze een stage deed bij Overamstel Uitgeverij in Amsterdam. Wow, wat was ik jaloers! Net als veel mensen lijkt het me een droom om bij een uitgeverij te werken, helaas zijn er niet zoveel plekjes beschikbaar (en al helemaal niet in België). Ze vroeg me of ik zin had om een boek te recenseren, bijvoorbeeld van YA-uitgeverij Moon – dat hoort namelijk ook bij Overamstel. Rond die tijd kwam Hazelwoud net uit, dus had ik gevraagd of ik dat mocht recenseren. En het mocht! Enkele dagen later had ik het boek al in huis, samen met een prachtige gouden boekenlegger en een lief briefje erbij. Een grote dankjewel aan Liesa en het hele team, ik was echt superblij met ons allereerste, fysieke recensie-exemplaar!
Titel: Hazelwoud | Auteur: Melissa Albert | Uitgeverij: Moon | Genre: Young Adult, Fantasy | Pagina’s: 336 | Beoordeling: 4/5
Ik had nog geen hoofdstuk gelezen voor ik wist dat helemaal weg zou zijn van het verhaal. Voor ik begon met lezen wist ik niet precies waar het boek over zou gaan – alleen dat het YA-fantasy was. Ik was dan ook in de positieve zin verbaasd te merken dat het boek zich tijdens de eerste helft van het verhaal in New York afspeelt. Het contrast tussen het gewone New York en de buitengewone gebeurtenissen die er gebeuren, werkte echt goed. Die buitengewone gebeurtenissen hebben alles te maken met de familie van Alice Proserpine. Haar grootmoeder schreef een sprookjesboek “Verhalen uit het Achterland” en Alice heeft haar nooit ontmoet. Bovendien worden Alice en haar moeder, al zo lang als zij weet, achtervolgd door het ongeluk. Wanneer haar moeder op een dag spoorloos verdwenen is, gaat Alice op zoek naar haar moeder en de waarheid.
Het boek is een ode aan alle onbekende, duistere sprookjes, die niet meer verteld worden omdat ze te ongelukkig waren of gedisneyfied zijn om vertelbaar te maken aan kinderoortjes. Als kind had ik een groot boek met sprookjes van Grimm en bepaalde elementen en personages komen echt wel terug in het Hazelwoud. Bijvoorbeeld de geheime deuren of het personage van Vrouw Holle (hoewel ze in het Hazelwoud geen naam krijgt). Toch is het geen hervertelling van een sprookje – en al helemaal niet van Alice in Wonderland. Ik ben het beu dat mensen verwachten dat als het hoofdpersonage Alice heet, het automatisch een hervertelling van Alice in Wonderland is *eyeroll*.
Ik hoop uit de grond van mijn hart dat Melissa Albert nog wat boeken gaat toevoegen aan het Hazelwoud. Niet per se een echte sequel, dat zou wat onnozel zijn omdat het verhaal *insider-knipoogje* al verteld is, maar wel bijvoorbeeld een boekje met een mooie omslag: “Sprookjes uit het Achterland”. Dat zou meteen mijn enige puntje van kritiek verzachten: de vele personages. Die zouden in “Sprookjes uit het Achterland” hun eigen, verdiende rol kunnen krijgen. Want sjongejonge, wat komen we er veel tegen als we in het Achterland zijn! Wat me een beetje stoorde was dat veel personages letterlijk maar één zin aandacht krijgen en daarna vergeten worden. Ik had telkens het gevoel dat die personages, op hun eigen manier, in hun eigen Verhaal, wel belangrijk waren. Helaas lezen we er dus niet meer over dan een enkele zin. In de meeste gevallen weten we hun naam zelfs niet. Zelfs als we wel meer achtergrondinformatie krijgen (Hansa, de bruid, de Doornenkoning…) krijgen ze nog altijd een zéér minieme (lees: geen) rol in Alice’ verhaal (en Verhaal).
Buiten de overload aan personages en de verwarring die ik redelijk lang heb gehad over het verschil tussen het Hazelwoud en het Achterland, vond ik dit boek echt heerlijk om te lezen. De subtiele verwijzingen naar andere sprookjes, de goede setting (eerst New York, dan het Achterland), de duistere magie en geheimen… Loved it!
Liefs
Sigrid
(Ik kreeg dit boek van Moon in ruil voor een eerlijke recensie.)
UPDATE: Ik heb net Melissa Albert’s Goodreads-profiel nader bekeken en zowel een deel twee als een novelle “Sprookjes uit het Achterland” zijn op komst!!! YES!!! Ik hoop dat deel twee Finch als hoofdpersonage heeft. *fingers crossed*